Την πραγματογνωμοσύνη του για την πυρόσφαιρα, μεταφρασμένη στα Ελληνικά, παρέδωσε στον Ειδικό Εφέτη Ανακριτή της υπόθεσης των Τεμπών, ο καθηγητής Χημικής Μηχανικής του ΑΠΘ, Αθανάσιος Κωνσταντόπουλος.
Σύμφωνα με αυτήν αποκλείονται ως αιτία της πυρόσφαιρας τα έλαια σιλικόνης, όχι διότι δεν μπορούν να αναφλεγούν υπό ειδικές συνθήκες, αλλά διότι ο χρόνος της ανάδυσης της πυρόσφαιρας (0,4 sec), όπως καταγράφηκε στα βίντεο του δυστυχήματος, δεν επαρκεί για την ανάφλεξη του συγκεκριμένου υλικού.
«Η μεγάλη πυρόσφαιρα στο σιδηροδρομικό ατύχημα των Τεμπών που αναδύθηκε σε χρονική απόσταση 0,4 sec από τη σύγκρουση των τρένων, δεν μπορεί να αποδοθεί στο έλαιο των μετασχηματιστών, το οποίο αν και εύφλεκτο σε αρκετά υψηλές θερμοκρασίες δεν θα μπορούσε να αναφλεγεί στο επικρατούν περιβάλλον κατά τη διάρκεια των ο,4 sec που αναδύθηκε η πυρόσφαιρα, λόγω ανεπαρκούς χρόνου για να λάβει χώρα η απαιτούμενη κινητική της αντίδρασης», αναφέρει χαρακτηριστικά απόσπασμα του πορίσματος.
Μάλιστα, κλείνοντας ο Θανάσης Κωνσταντόπουλος επισημαίνει ότι θα πρέπει να αναζητηθούν αλλού τα αίτια της πυρόσφαιρας.
Υπενθυμίζεται ότι η πραγματογνωμοσύνη του καθηγητή Κωνσταντόπουλου είχε ζητηθεί από τον ΕΟΔΑΣΑΑΜ, στα πλαίσια της έρευνάς του για το πολύνεκρο δυστύχημα των Τεμπών. Είχε συμπεριληφθεί στο πόρισμα του ΕΟΔΑΣΑΑΜ στα Αγγλικά αλλά είχε ζητηθεί να κατατεθεί και ανεξάρτητα στον Εφέτη Ανακριτή, μεταφρασμένη στα Ελληνικά, προκειμένου να συμπεριληφθεί στη δικογραφία.
O Δρ. Αθανάσιος Γ. Κωνσταντόπουλος είναι ο ιδρυτής και διευθυντής του Εργαστηρίου Τεχνολογίας Σωματιδίων & Αερολυμάτων (ΕΤΕΣΑ) στο ΙΔΕΠ (πρώην ΙΤΧΗΔ) στο ΕΚΕΤΑ από το 1996. Από το 2006 έως το 2012 ήταν διευθυντής του ΙΤΧΗΔ και μέλος του ΔΣ του ΕΚΕΤΑ ενώ το 2011 εξελέγη Πρόεδρος του ΔΣ του ΕΚΕΤΑ και Διευθυντής της Κεντρικής Διεύθυνσης. Είναι επίσης μέλος ΔΕΠ του τμήματος Χημικών Μηχανικών του ΑΠΘ, υπηρετώντας ως Καθηγητής Νέων, Προηγμένων & Καθαρών Τεχνολογιών Καύσης.
Συνδυάζει στις σπουδές του την επιστήμη της Μηχανολογίας (Διπλ. Μηχ. Μηχ., Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης, 1985; MSc ME Michigan Tech, 1987) και της Χημικής Μηχανικής (MSc, MPhil, PhD, Yale University, 1991). Εξειδικεύεται στην επιστήμη και τεχνολογία των νανοσωματιδίων και των αερολυμάτων από καύσεις και έχει εκτενή ερευνητική και τεχνική εμπειρία στο σχεδιασμό, προσομοίωση και πειραματική αξιολόγηση μονολιθικών αντιδραστήρων για πολλές εφαρμογές, συμπεριλαμβανομένων της παραγωγής ηλιακών καυσίμων (υδρογόνο και υδρογονάνθρακες με ουδέτερο αποτύπωμα άνθρακα), του ελέγχου εκπομπών καυσαερίων από κινητήρες, οχήματα και σταθερές πηγές καύσης και βιοτεχνολογικές εφαρμογές.
