Σε μια αποκαλυπτική συνέντευξη στην πορτογαλική εφημερίδα «O Jogo», ο Κοστίνια, αμυντικός του Ολυμπιακού, εξέφρασε τον θαυμασμό του για τον σύλλογο και τους φιλάθλους του.
Σε συνέντευξή του στην πορτογαλική εφημερίδα «O Jogo», ο Κοστίνια μίλησε για την πρώτη του σεζόν στον Ολυμπιακό, τονίζοντας τον εντυπωσιασμό του από την ατμόσφαιρα στο «Γεώργιος Καραϊσκάκης».
Ο Πορτογάλος δεξιός μπακ αναφέρθηκε επίσης στην θετική επιρροή που είχαν στο παιχνίδι του οι Χοσέ Λουίς Μεντιλίμπαρ και Ροντινέι, συμβάλλοντας στην εξέλιξή του κατά τη διάρκεια της σεζόν.
)
Συνεχίζεται η εντατική προετοιμασία του Ολυμπιακού στην Ολλανδία, με την ομάδα να διανύει τη δεύτερη εβδομάδα της εκεί.
Αναλυτικά όσα είπε:
Για την πρώτη χρονιά στο εξωτερικό: «Πάντα μου λείπει η Πορτογαλία. Έπαιξα πολλά παιχνίδια, κερδίσαμε το πρωτάθλημα και το Κύπελλο, φτάσαμε στη φάση των 16 του Europa League και έκανα το ντεμπούτο μου στην Ευρώπη. Αθλητικά, ήταν μια απίστευτη χρονιά. Και εκτός γηπέδου, η ζωή στην Ελλάδα πήγε επίσης καλά, χάρη στην παρουσία άλλων Πορτογάλων παικτών που με βοήθησαν πολύ, όπως οι Τσικίνιο, Νταβίντ Κάρμο, Σέρχιο Ολιβέιρα, Ζελσόν και Αντρέ Όρτα».
Για τη ζωή στην Ελλάδα: «Πήγα με την κοπέλα μου. Οι πρώτες δύο εβδομάδες ήταν οι πιο δύσκολες, ειδικά το να είσαι σε ξενοδοχείο, στη ζέστη. Αλλά μετά από αυτό, όλα πήγαν καλά. Ο σύλλογος ήταν πραγματικά υποστηρικτικός. Η ζωή εκεί είναι πραγματικά καλή. Μένω στη Γλυφάδα, μια πολύ ήσυχη περιοχή, περίπου πέντε λεπτά από την παραλία και μισή ώρα από το προπονητικό κέντρο. Είναι μια περιοχή όπου ζουν πολλοί παίκτες από τον Ολυμπιακό, τον Παναθηναϊκό και την ΑΕΚ. Πήγαινα στην παραλία μέχρι τον Νοέμβριο, και ακόμη και τις πρώτες μέρες του Ιανουαρίου πήγαινα στη θάλασσα. Η κοινωνική ζωή ήταν αρκετά χαλαρή. Έπειτα, καθώς έπαιζα περισσότερο, ο κόσμος άρχισε να με αναγνωρίζει στον δρόμο. Μερικές φορές, μετά τους αγώνες, οι οπαδοί με περίμεναν και με κερνούσαν ακόμη και καφέ, αλλά ο Τσικίνιο και ο Ροντινέι έπαιρναν ακόμη και δείπνο. Είναι τρελό».
Για το μέγεθος του Ολυμπιακού: «Ο φανατισμός είναι απίστευτος. Το στάδιο, παρά το γεγονός ότι δεν είναι πολύ μεγάλο -έχει 32.000 θέσεις- έχει μια απίστευτη ατμόσφαιρα, ειδικά κατά τη διάρκεια μεγάλων αγώνων. Μερικές φορές, δεν μπορείς καν να επικοινωνήσεις στο γήπεδο, και έχει ακόμη και καλύτερη ατμόσφαιρα από το Ντα Λουζ, με σχεδόν 70.000 οπαδούς. Το να παίζεις εκεί είναι σαν να ξεκινάς με προβάδισμα 1-0. Η μόνη αδυναμία είναι τα εκτός έδρας παιχνίδια, καθώς δεν υπάρχουν φιλοξενούμενοι οπαδοί. Αλλά ο φανατισμός τους είναι μεγαλύτερος από ό,τι στην Πορτογαλία».
Για τον Ροντινέι: «Ήξερα τον Ροντινέι, αλλά η δουλειά κάθε μέρα είναι διαφορετική. Είχε μια απίστευτη σεζόν. Είναι ένας σπουδαίος παίκτης. Έμαθα πολλά, παρόλο που ήμασταν άμεσοι ανταγωνιστές. Έπαιζε συχνά στην πτέρυγα και το σύστημα παιχνιδιού ήταν διαφορετικό. Ήταν θετικό για την ανάπτυξή μου».
Για το σύστημα του Μεντιλίμπαρ: «Το σχέδιο παιχνιδιού του προπονητή ήταν διαφορετικό και στην αρχή δεν κατάλαβα πολλά. Με τον Λουίς Φρέιρε, για παράδειγμα, είχαμε ατομικές συναντήσεις και μου εξήγησε τι ήθελε. Έφτασα εκεί και αυτό δεν συνέβη. Έπρεπε να το καταλάβω μόνος μου και να προσαρμοστώ σε αυτό που έβλεπα στην προπόνηση, με ένα πιο άμεσο σύστημα και διαφορετικές απαιτήσεις από τους ακραίους αμυντικούς. Στην αρχή, μου φάνηκε περίεργο που μια μεγάλη ομάδα έπαιζε τόσο άμεσο ποδόσφαιρο. Αλλά σταδιακά προσαρμόστηκα και αυτό κατέληξε να με κάνει καλύτερο παίκτη».
Για το μέλλον του: «Ο στόχος είναι να συνεχίσω να εξελίσσομαι, να κάνω μια καλή σεζόν και να παίξω στο Champions League. Και αργότερα, ποιος ξέρει, ίσως κάνω ένα ακόμη άλμα. Ονειρεύομαι να παίξω στην Ισπανία και την Αγγλία, ειδικά στην Premier League. Θα ήταν απίστευτο, να παίζω σε αυτό το επίπεδο κάθε εβδομάδα, με τους καλύτερους».
Για τον Μπρούνο Άλβες: «Είναι χαρακτήρας! Ένας τρελός τύπος, με την καλή έννοια, αλλά ένας σπουδαίος άνθρωπος. Πολύ επικεντρωμένος στη διατροφή και την υγιεινή ζωή, μου έκανε πλύση εγκεφάλου. Μέναμε κοντά και έτρεχε κάθε μέρα. Ακόμα και όταν έκανε κρύο, έκανε βουτιές στη θάλασσα. Είχε μια εντυπωσιακή ρουτίνα. Έμαθα πολλά. Είχα την εικόνα ενός πολύ επιθετικού παίκτη. Όταν τον γνώρισα αυτοπροσώπως, συνειδητοποίησα ότι ήταν εντελώς διαφορετικός. Είναι ένα πρότυπο».
