ΛΑΡΙΣΗΣ ΙΕΡΩΝΥΜΟΣ: Καημένε π. Παύλε! Κατακαημένε π. Παύλε! Πόσο σύντομα έρχεσαι να δικαιώσεις τα όσα σου καταμαρτυρούν!
Όχι εγώ, αλλά όσοι άλλοι ξέρεις ότι σπεύδουν να σε χαρακτηρίσουν «διαστρεβλωτή και πραγματικό αδίστακτο κακοποιό των κειμένων των Αγίων Πατέρων», «χειροκροτητή του εαυτού» σου, «αγιομάχο ιερωμένο» που «ουκ ηβουλήθη συνιέναι» και «ασχημονεί βαναύσως εναντίον των Αγίων Πατέρων, αλλά και εναντίον της Ορθοδόξου Πίστεώς μας», «απάτη, μεγάλη απάτη», «διαστροφέα της Παραδόσεως».
Γράφουν επίσης, για σένα πώς: «Είναι γνωστόν ότι ο π. Δημητρακόπουλος και οι ομόφρονές του (…) καταπατητές των Ιερών Κανόνων και των Πατερικών Θεοφωτίστων συγγραμμάτων τους, εμφανίζονται ως οι “ακραιφνείς;;;” ….. ερμηνευτές του θελήματος του Θεού και των Πατέρων έναντι της Αιρέσεως και των Αιρετικών.», αλλά και «ο π. Δημητρακόπουλος, με τα αήθη και διαστρεβλωτικά κείμενά του, υπογράφει συνεχώς και αδιαλλείπτως την αυτοκαταδίκη του».
Ξέρω τι θα μού πείς. Ότι όλοι αυτοί οι εναντίον σου χαρακτηρισμοί προέρχονται από γραφίδα ανθρώπου που δηλώνει «αποτειχισμένος», που θεωρείται υπερσυντηρητικός, που ασκεί σφοδρή κριτικη σε όλους μας. Ναι, αλλά κάνει κάτι ειλικρινές. Παραμένει στην τάξη των λαϊκών και από εκεί εκφράζει έναν αυθεντικό πόνο και καημό για την Εκκλησία μας, ασχέτως εάν σε πολλά σημεία μπορεί να έχει παραπληροφορηθεί η παραπλανηθεί.
Εσύ όμως, δέχθηκες να γίνεις Κληρικός. Γιά ποιο λόγο; Γιά να γίνεις μητραλοίας; Να αλώνεις την Εκκλησία εκ των έσω; Να αλωνίζεις την Εκκλησία ως αυτόκλητος Ιεροεξεταστής για να ελέγχεις και εντοπίζεις κατά τρόπο μικρονοϊκό όσους εσύ και μόνον, θεωρείς «προδότες της Πίστεως»; Να χαίρεσαι εφευρίσκοντας η φαντασιούμενος «πτώσεις» κατά τη δική σου αντίληψη και λογική, «Βασιλέων, Πατριαρχών, Αρχιερέων, Ιερέων, Ιερομονάχων, Μοναχών, Μοναζουσών, πάππων, προπάππων» κλπ, και αντί να κάνεις για όλους αυτούς προσευχή έστω από «υποκριτική αγαπολογία» όπως σου καταγινώσκουν, εσύ να θεατρινίζεις πρόσωπα, νομίζοντας ότι κάτι κάνεις, ότι κάτι καταφέρνεις;
Γι᾽ αυτό και στην Εκκλησία μας κανείς δεν σε παίρνει στα σοβαρά! Μην ανησυχείς ούτε κι εγώ θα σε πάρω στα σοβαρά. Θα επιχειρήσω απλώς να ανταποδώσω την ευεργεσία που μού έκανες στοχοποιώντας με, έτσι ώστε να μη διακρίνομαι από τους υπόλοιπους έντιμους αδελφούς μου που η γραφίδα σου κατά καιρούς τόλμησε να σπιλώσει.
Όντως με ανησυχούσε το ότι δεν μού είχες αφιερώσει κάποιο κείμενό σου μέχρι τώρα. Αισθανόμουν άσχημα. Έλεγα, θα γράψει; Δεν θα γράψει; Γιατί με αγνοεί; Τι διαβολική μεθοδεία είναι αυτή; Άλλοι «ψευδάδελφοι», χειριστές λούμπεν ιστολογίων και κίτρινων εντύπων, εμπνεόμενοι από τον «πατέρα του ψεύδους» και πατέρα τους, όλο και κάτι γράφουν κι άς είναι προφανώς ανόητο κι άς τους εκθέτει στα μάτια του κόσμου που καταλαβαίνει… Εσύ; Φαίνεται προετοιμαζόσουν για την καταλληλότερη περίσταση, νόμισες ότι την βρήκες και βγήκες στα τυφλά μπροστά για να μιλήσεις χωρίς να ξέρεις, κρίνοντας από περικεκομμένα αποσπάσματα και εκτιθέμενος εκδηλώνοντας, υποτίθεται εσύ «άνθρωπος του Θεού», απροκάλυπτο μίσος και αντισημιτισμό.
Ξεκινάω λοιπόν να σου γράφω από την «καρκαμπίλα» της Λάρισας, βλέποντας όμως εσένα «λιβακωμένο». Γιά την ερμηνεία των λέξεων, πήγαινε στον πολυαγαπητό και πολυσέβαστό μου Μητροπολίτη σου. Κατάγεται από τη Θεσσαλία και καταλαβαίνει. Ευκαιρία να τον δείς κιόλας που έχεις καιρό, καθώς αυτονομημένος όπως είσαι, δεν νοιώθεις την ανάγκη να τον συμβουλευθείς πρίν γράψεις. Βλέπεις, κι εσύ κι οι όμοιοί σου αισθάνεστε μόνοι σας ο καθένας «Οικουμενική Σύνοδος», αλάθητοι και παντογνώστες.
Πρίν καταπιαστούμε με το γελοίο του πράγματος, του κειμένου σου δηλαδή, αναγκαία μία επισήμανση. Θα μπορούσα να ξεκινήσω εναντίον σου κανονική διαδικασία για τα αντικανονικά παραπτώματα που διαπράτεις με τα όσα γράφεις (ετεροδιδασκαλία, συκοφαντική δυσφήμιση, ψευδολογία, ύβρεις, κλπ). Το αποτέλεσμα θα ήταν να δικαιώσω τον τίτλο του γραφείου σου ως Γραφείου αιρέσεων και παραθρησκείας, δηλαδή προαγωγού και διαφημιστή σαν «αλήθειας» πάσης αιρέσεως και θρησκείας, με αποτέλεσμα εσύ να καθαιρεθείς. Δεν θέλω όμως, να ακυρώσω με τόσο δραματικό τρόπο μια προσπάθεια που παρ᾽ όλη την εγωπάθεια και τα στραβά της μπορεί να έχει και κάτι καλό, ενώ θα ήταν απρεπές με το που γνωριστήκαμε, μιάς που ποτέ μέχρι σήμερα ούτε έχουμε συναντηθεί, ούτε έχουμε μιλήσει ποτέ, με το «καλημέρα» να σε …σέρνω στα Συνοδικά Δικαστήρια και να κουράζω με τραγικές και συνάμα αστείες αφορμές τους Αγίους Αδελφούς.
Προτιμώ την πρόσκληση σε μετάνοια, την οποία μακάρι να σου δώσει ο Άγιος Θεός, αν και δεν νομίζω, γιατί για να καρποφορήσει η μετάνοια χρειάζεται ταπείνωση. Ξέρεις τι είναι αυτό; Έχεις προσπαθήσει να το γνωρίσεις; Δεν ρωτάω να το αποκτήσεις… Κάτι ακόμη. Θα μπορούσα να σε προκαλέσω, για όσα με απαράδεκτο και διαστροφικό τρόπο με κατηγορείς, να καταφύγεις εσύ στα Συνοδικά Δικαστήρια και να μού κάνεις «Κανονική Μήνυση». Εσύ βέβαια, δεν το κάνεις γιατί είσαι δειλός και έχεις μάθει να μιλάς μόνο σε «ασφαλή» ίσως και αφελή ακροατήρια, όπου επιβάλλεις τον μονόλογό σου και αποκλείεται κάθε διαφωνία, ενώ και αρθρογραφείς αποστέλλοντας τα κείμενά σου σε συγκεκριμένα μόνον ιστολόγια, στα οποία γνωρίζεις ότι δεν δίνουν σημασία όσοι λοιδωρείς, ίσως και προσευχόμενος να μην τα δούν κάν. Εγώ όμως, δεν σε προκαλώ γιατί κάτι τέτοιο αυτοματα σημαίνει όρο ταυτοπάθειας. Η θα καταφέρεις να με καθαιρέσεις με αυτά που γράφεις (πράγμα απίθανο γιατί στερούνται βασιμότητας) η θα πρέπει να καθαιρεθείς για το θράσος να λιβελλογραφείς εναντίον Επισκόπου. Κι επειδή όπως σου εξήγησα παραπάνω, δεν θέλω να σε κάνω να …ψάχνεις για κουρέα, σου δίνω ευκαιρία να αναθεωρήσεις τη στάση σου και τις επιδιώξεις σου. Δεν το κάνω για να μού χρωστάς ευγνωμοσύνη. Δεν είναι αυτός ο σκοπός μου. Τη μετάνοιά σου και τη διόρθωσή σου θέλω, χωρίς να απογοητεύομαι από την παροιμία του λαού μας που λέει πως «παλιός γάιδαρος καινούργια περπατησιά δεν μαθαίνει» – με όλον τον σεβασμό.
Δεν θα ασχοληθώ με την εισαγωγή του κειμένου σου, γιατί είναι προφανές ότι τα ίδια γράφεις στην αρχή για όλους. Είναι γνωστή η τακτική του copy paste, ιδίως στα κείμενα των μεγάλων «ομολογητών». Δυό-τρείς μόνο μικρές παρατηρήσεις.
Ισχυρίζεσαι ότι ο Οικουμενισμός είναι το σπουδαιότερο και μεγαλύτερο εκφυλιστικό φαινόμενο της εποχής μας και η μεγαλύτερη απειλή κατά της ανθρωπότητας. Αυτό θα ίσχυε αν όλοι οι άνθρωποι είχαν σχέση με κάποια θρησκεία και κάποιοι προσπαθούσαν να κατευθύνουν τις θρησκείες ώστε να ενωθούν σε μία παγκόσμια. Όμως, όπως ξέρεις καλύτερα από μένα, ασχέτως αν δεν σε συμφέρει να το παραδεχθείς, το μεγαλύτερο πρόβλημα της σύγχρονης εποχής είναι ότι λαοί ολόκληροι στρέφουν την πλάτη τους στο θρησκευτικό φαινόμενο, δηλώνουν αγνωστικιστές η άθεοι, ενώ ακόμη και σε παραδοσιακές χριστιανικές κοινωνίες, έχουμε φαινόμενα αποχριστιανισμού. Αν λοιπόν, όλοι οι λαοί δεν πιστεύουν σε κάποια δική τους θρησκεία, πως θα κατορθώσει ο Οικουμενισμός τα σχέδιά του; Οι άθεοι δεν συμπεριλαμβάνονται από ότι λέτε εσείς που …ξέρετε, στα σχέδια της παγκόσμιας θρησκείας. Άρα, δόξα τώ Θεώ, ζοφερό το μέλλον του Οικουμενισμού, έτσι για να πάψεις να ανησυχείς. Εκτός βεβαίως, αν ανησυχείς ότι θα μείνεις χωρίς δουλειά, όταν εκλείψουν οι «βάρβαροι»…
Μιλάς για μασονία και διεθνή σιωνισμό. Συγγνώμη κιόλας αν κάνω λάθος, αλλά την τελευταία φορά που το έψαξα, η μασονία χαρακτηριζόταν ως μυστική οργάνωση με άγνωστα στοιχεία περί αυτής και μεγάλη μυθολογία. Εσύ που ξέρεις από αυτά; Σου αποκάλυψαν τα μυστικά τους; Πώς; Υπήρξες μασόνος; Σου υπενθυμίζω την Εγκύκλιο του 1933 της Ιεράς Συνόδου της Εκκλησίας της Ελλάδος, με την οποία καταδίκαζε τον ελευθεροτεκτονισμό, απαγόρευε στα μέλη της Εκκλησίας να είναι και Μασόνοι, ενώ υποχρέωνε όλους τους Αρχιερείς να απέχουν από οποιαδήποτε σχέση με τέτοια κέντρα. Το ίδιο επανέλαβε η γνωστή Εγκύκλιος επι Αρχιεπισκοπείας Χριστοδούλου, οπότε όλοι οι Αρχιερείς διακηρύξαμε ότι δεν είμαστε μασόνοι. Εσύ; Που ξέρεις τόσο αναλυτικά από αυτά; Πως μιλάς με τόση αυθεντία για πράγματα που κάποιοι ισχυρίζονται ότι τα κρατούν επτασφράγιστο μυστικό; Μήπως έχεις μπλέξει; Αν συμβαίνει κάτι τέτοιο, γεγονός που απεύχομαι, σε παρακαλώ να ανακρούσεις πρύμνα και να απομακρυνθείς από μια πορεία εξ ορισμού καταστρεπτική και αντίθεη, κατά τις αποφάσεις της Ιεράς μας Συνόδου.
Ως προς τον διεθνή σιωνισμό. Ο σιωνισμός είναι πολιτικό κίνημα που ξεκίνησε τον 19ο αιώνα με σκοπό τη δημιουργία ενός νέου εβραϊκού κράτους στην περιοχή της Μέσης Ανατολής, που θα συγκέντρωνε όλους τους Εβραίους της διασποράς. Εσύ όμως, ενώ στην αρχή του κειμένου σου προσπαθείς ατυχώς να με συνδέσεις με τον Σιωνισμό, στη συνέχεια με ψέγεις γιατί ευχήθηκα για το μέλλον της Συναγωγής στη Λάρισα. Κοίτα να δείς αδελφέ μου, αυτά τα δύο δεν πάνε μαζί. Η θα με κατηγορείς ότι είμαι σιωνιστής και θέλω να στείλω όλους τους Ισραηλίτες στο Ισραήλ, η θα με κατηγορείς ότι θέλω να τους κρατήσω στη Λάρισα, οπότε δεν μπορεί να είμαι σιωνιστής.
Μεταξύ μας, γιατί να θέλω να φύγουν; Ξέρεις τι καλά περνάμε αιώνες τώρα μαζί; Με εξαίρεση μεμονωμένα επεισόδια, που δεν λείπουν ούτε από τις καλύτερες οικογένειες, η Λάρισα ήταν πάντα πόλη πρότυπο στη συμβίωση των διαφορετικών κοινοτήτων. Ίσα-ίσα που αυτό συνθέτει και την ταυτότητά της, άλλο αν αυτό εσένα φαίνεται να σε ενοχλεί. Συγγνώμη, δεν σε ρώτησε κανείς πρίν οργανωθούν τα πράγματα από τον 1ο μ.Χ. αιώνα και μετά. Ζούμε λοιπόν στην ίδια πόλη, έχουμε αλληλεπίδραση στην καθημερινότητά μας καθώς ψωνίζουμε όλοι από τα ίδια καταστήματα, τα παιδιά μας παίζουν μαζί, πηγαίνουν στα ίδια σχολεία, ανταλλάσουμε επισκέψεις κατ᾽ οίκον, χαιρόμαστε με τις χαρές, λυπούμαστε με τις λύπες, στην Κατοχή οι Χριστιανοί τρέξανε να σώσουν όσους η απάνθρωπη μανία του ναζισμού κατεδίωκε, γι´ αύτό και στη Λάρισα, τον Βόλο και τα Τρίκαλα δεν είχαμε τον βαρύ φόρο αίματος άλλων περιοχών… Γιατί όλα αυτά μού ζητάς να τα παραθεωρήσω, την ίδια στιγμή που ο καθένας κρατά την πίστη του και δεν επηρεάζεται από τον άλλο;
Βέβαια, η προπέτειά σου δεν έχει όρια, αφού κρίνεις τα της Λαρίσης, χωρίς να έχεις πατήσει στη Λάρισα. Γι´ αυτό η Εκκλησία δίνει την ευχέρεια στον επιχώριο Επίσκοπο να κρίνει και να αποφασίζει κάποια πράγματα, ώστε να διασφαλίζει το κύρος και την παρουσία της Εκκλησίας στην τοπική κοινωνία. Βέβαια, εσύ προτιμάς να κλειστούμε στο καβούκι μας και να μη βλέπουμε πρόσωπο ανθρώπου. Μάλλον όμως, διαφωνεί ο Χριστός μας ο Οποίος είπε «πορευθέντες μαθητεύσατε πάντα τα έθνη».
Ως προς το ζήτημα αυτό της μαθητείας, αγαπητέ μου, μάλλον το αντιλαμβάνεσαι τουλάχιστον παράξενα, αν όχι και αντιευαγγελικά. Νομίζεις ότι αν αρχίσω και τους υβρίζω όλους, θα πεισθούν να γίνουν Χριστιανοί; Δεν θα επικαλεσθώ την παροιμία του λαού μας που λέει «μέ το μέλι τρώς περισσότερο ψωμί παρά με το ξύδι», θα σου υπενθυμίσω όμως, ένα περιστατικό από το Γεροντικό, το βιβλίο των πρωταθλητών του πνεύματος, κατά το οποίο ο Άγιος Μακάριος με έναν μαθητή του πορεύονταν στην έρημο πηγαίνοντας να συναντήσουν τους πατέρες στο όρος της Νιτρίας. Στέλνει μπροστά ο Όσιος τον μαθητή του για να ειδοποιήσει, αλλά ο μαθητής συναντιέται με έναν ιερέα των ειδώλων, τον οποίον και βρίζει λέγοντάς τον δαίμονα. Το αποτέλεσμα ήταν ο ιερέας των ειδώλων να τον κάνει τουλούμι στο ξύλο και να τον αφήσει μισοπεθαμένο. Ύστερα από λίγο ο ίδιος ιερέας συναντιέται με τον αββά Μακάριο, ο οποίος του ευχήθηκε «Μακάρι να σωθείς εσύ έτσι που τρέχεις». Απόρησε ο ιερέας των ειδώλων που δεν τον απερριψε ο Αββάς Μακάριος, τον προσήγγισε και άρχισε συζήτηση μαζί του. Το αποτέλεσμα ήταν ότι και τον μισοπεθαμένο υποτακτικό βρήκαν κι έσωσαν και ο ιερέας των είδώλων συγκινήθηκε από την αγάπη του Αγίου, βαπτίστηκε Χριστιανός κι έγινε και Μοναχός. Εάν εσύ θές να τρώς ξύλο, μιμήσου το παράδειγμα του υποτακτικού κι άσε εμένα να αντιγράφω τον Αββά Μακάριο.
Θυμίσου και τον Χριστό μας με την Σαμαρείτιδα. Δεν την είπε πόρνη, ούτε την προσέβαλε, ούτε την περιφρόνησε. Αντίθετα, ο διάλογός τους είναι ένα από τα πιό δυνατά κείμενα του Ευαγγελίου. Εσύ «κολλάς» στην ανθρωποκεντρική νοοτροπία των μαθητών που είδαν και «εθαύμασαν» χωρίς να καταλαβαίνουν τι κάνει ο Χριστός. Αφου λοιπόν δεν καταλαβαίνεις, τι θέλεις και μιλάς και προπάντων τι προσπαθείς να γράψεις; Δεν το καταλαβαίνεις ότι εκτίθεσαι; Και το να εκτεθείς μικρό το κακό. Το χειρότερο είναι ότι δημιουργείς την εντύπωση πως η Εκκλησία του Χριστού (τού Χριστού κι όχι δικιά σου η δικιά μου) πορεύεται με την προσωπική σου μικροπρέπεια, τα κόμπλεξ και τις αγκυλώσεις που αναιρούν τον Ευαγγελικό νόμο της αγάπης. Όλα αυτά με σεβασμό και ανησυχία για το πως ενεργείς ως Κληρικός, διότι από τα γραφόμενά σου άλλα συνάγονται…
Ορίστε παπά-Παύλε, είδες τι μού κάνεις; Είπα να μη σε πάρω στα σοβαρά, αλλά δυστυχώς δεν μπορώ διαπιστώνοντας την κατάστασή σου να γελάσω, τη στιγμή που βλέπω τόση τραγικότητα. Και το τραγικότερο από όλα είναι ότι εσύ κι οι όμοιοί σου επιβεβαιώνετε με τόσο αντορθόδοξο τρόπο τη ρήση του μακαριστού π. Επιφανίου Θεοδωρόπουλου που είπε ότι κάποιοι δυστυχώς Ορθόδοξοι, χρησιμοποιούν τους Ιερούς Κανόνες σαν Ιερά Κανόνια, για να βάλουν εναντίον της Εκκλησίας. Στο μπαράζ των βλημάτων σου έχω να παρατηρήσω ότι όλα ήταν τζούφια, έλαττωματικά και άστοχα! Πήγες στρατό; Έμαθες σημάδι; Η καλύτερα, πήγες σε Θεολογική Σχολή; Παρακολούθησες Κανονικό Δίκαιο η έκανες κοπάνα;
Γιά να δούμε λίγο τον κανόνα που μού «πέταξες στα μούτρα» νομίζοντας ότι στηρίζεις τα λεγόμενά σου. Λέει ο εβδομηκοστός κανόνας των Αγίων Αποστόλων σε πιστή μετάφραση, για να καταλαβαίνουν κι όσοι μας διαβάζουν: Εάν κάποιος Επίσκοπος η Πρεσβύτερος η Διάκονος η γενικά κάποιος που ανήκει στον κατώτερο Κλήρο, νηστεύει όποτε νηστεύουν οι Ιουδαίοι η συνεορτάζει στις εορτές τους, η δέχεται τα χαρακτηριστικά της κάθε εορτής τους φαγητά, όπως είναι τα άζυμα κλπ, η κάτι παρόμοιο που χαρακτηρίζει τις εορτές τους, να καθαιρείται, αν όμως, είναι λαϊκός να αφορίζεται. Εγώ τι από όλα έκανα και με κατηγορείς σαν παραβάτη του Ιερού αυτού Κανόνα; Μήπως νήστεψα στις νηστείες τους; Σαφέστατα όχι! Μήπως συνεόρτασα τις εορτές τους, όπως το Νομικό Φάσκα, τη Σκηνοπηγία η ό,τι άλλο γιορτάζουν; Σαφέστατα όχι! Δέχθηκα να φάω κάτι που σχετίζεται με την ιουδαϊκή λατρεία προερχόμενο από τη συναγωγή, όπως άζυμα η πικρά χόρτα; Σαφέστατα όχι!
Βέβαια, για να είμαι ειλικρινής, τα πικρά χόρτα είναι η αδυναμία μου, αλλά δεν τα προμηθεύομαι από τη συναγωγή, υπάρχουν και λαϊκές αγορές. Μήπως δέχομαι κάτι παρόμοιο με αυτά που σχετίζονται με τις εορτές τους, όπως τις σάλπιγγες που έχουν η τα κουδουνάκια; Σαφέστατα όχι! Βέβαια, για να εξομολογηθώ, όταν ήμουν μικρός μού είχε πάρει η μακαρίτισσα η μητέρα μου μια καραμούζα από το πανηγύρι του χωριού, αλλά δεν νομίζω ότι αυτό πιάνεται. Μού αρέσει που παρέθεσες και την ερμηνεία του Αγίου Νικοδήμου του Αγιορείτου, η όποία δικαιώνει τα λεγόμενά μου πέρα για πέρα, ενώ για εσένα αφήνει αμφιβολίες ως προς την αντιληπτική σου ικανότητα, καθώς σαφέστατα δεν «γινώσκεις ά αναγινώσκεις»!
Ξέρεις ποιά είναι η πλάκα; Το ότι πήραν το άρθρο σου κάποιοι κατακαημένοι εδώ στη Λάρισα και πρόσθεσαν κι αυτοί άλλον Κανόνα, συμπληρώνοντας το κείμενό σου, με τελείως λάθος τρόπο. Το λάθος αρχίζει από τον Κανόνα που επικαλούνται. Λένε ότι είναι ο ΞΔ´ των Αγίων Αποστόλων, αλλά μάλλον εννοούν τον επόμενο τον ΞΕ´. Ορίζει λοιπόν αυτός ο Ιερός Κανόνας πως όποιος Κληρικός η λαϊκός μπεί σε συναγωγή Ιουδαίων η ευκτήριο οίκο αιρετικών για να προσευχηθεί, και να καθαιρείται και να αφορίζεται. Ο Κανόνας είναι απόλυτος εάν και εφ᾽ όσον πληροίται μία προϋπόθεση, ότι μπαίνει κάποιος είτε σε συναγωγή, είτε σε ναό αιρετικών για να «προσευχηθεί», δηλαδή μπαίνει με δική του απόφαση για να λατρεύσει εκεί τον Θεό. Πέραν του ότι εγώ δεν πήγα για να προσευχηθώ, αφού είχα ήδη λειτουργήσει και κοινωνήσει του Αχράντου Σώματος και του Τιμίου Αίματος του Χριστού μου, δεν πήγα με δική μου πρωτοβουλία και απόφαση, αλλά κατόπιν τιμητικής προσκλήσεως. Άρα ούτε από μόνος μου πήγα, ούτε για προσευχή πήγα. Αν μάλιστα προσέξουμε και την ερμηνεία του Αγίου Νικοδήμου του Αγιορείτου που λέει πως «(…) αν οι ίδιοι οι Ιουδαίοι εμβαίνοντες εις τας συναγωγάς αυτών, και θυσίας ποιούντες παρανομούσι, με το να είναι εμποδισμένον έξω της Ιερουσαλήμ θυσίας να προσφέρωσι, κατά τον νόμον, (…) πόσω μάλλον παρανομεί ο Χριστιανός εκείνος όπου συμπροσεύχεται με τους σταυρωτάς του Χριστού; (…) Όθεν ο παρών Κανών διορίζεται, ότι, όποιος Κληρικός η λαϊκός, ήθελεν έμβη μέσα εις την συναγωγήν των Ιουδαίων, και αιρετικών χάριν προσευχής, (…)». Άρα η ερμηνεία του Αγίου Νικοδήμου του Αγιορείτου προβάλλει τη διάσταση ότι η συμμετοχή σε θυσία των Ιουδαίων είναι παράνομη και για τους ίδιους τους Ιουδαίους, διότι απαγορεύεται η προσφορά θυσίας εκτός Ιερουσαλήμ. Τονίζει δε το ότι πρέπει να υπάρχει εκούσια και αυτοπροαίρετη πρόθεση προσευχής για να επέλθουν οι κανονικές συνέπειες αυτού του κανόνα. Εγώ σε διαβεβαιώνω πως δεν τελούνται θυσίες στη συναγωγή της Λάρισας. Τι άλλο να κάνω για να σε πείσω; Είδες! Κι οί φωτογραφίες που έσπευσες να προμηθευθείς, δεν δείχνουν πουθενά αίμα.
Γιά να ξεκαθαρίσω ακόμη περισσότερο τα πράγματα κι άς σε στενοχωρήσω λίγο παραπάνω, επίτρεψέ μου να σε ρωτήσω, π. Παύλε. Έχεις ιεραποδημήσει ποτέ στους Αγίους Τόπους; Έχεις επισκεφτεί τα Ιερά Προσκυνήματα; Στον Τάφο του Προφητάνακτα Δαυίδ έχεις πάει; Κι αν έχεις πάει, θυμάσαι που μπήκες; Είναι Ιουδαϊκό προσκύνημα. Κι όμως, μπαίνουν πολλοί Ορθόδοξοι προσκυνητές για να τιμήσουν τον Προφήτη Βασιλέα, χωρίς ποτέ κανείς Πνευματικός να έχει επιτιμήσει τη συνήθεια αυτή, μάλλον δε και επαινούνται. Να σου πώ κάτι ακόμη. Στον Λόφο της Αναλήψεως του Κυρίου ανέβηκες; Αν θές να προσκυνήσεις το ακριβές σημείο από όπου αναλήφθηκε ο Χριστός μας και «έστησαν οι πόδες του Κυρίου», που πρέπει να μπείς; Σε τζαμί π. Παύλε! Τον χώρο τον κατέχουν οι Μουσουλμάνοι που όμως, επιτρέπουν σε όσους Χριστιανούς θέλουν, να μπούν και να προσκυνήσουν, χωρίς ποτέ η Ορθόδοξη Εκκλησία να εγείρει ζήτημα για τον χώρο όπου εισέρχονται για να προσκυνήσουν. Να στο κάνω λίγο χειρότερο παπά μου; Εσύ που τόσο διαρρυγνύεις τα ιμάτιά σου εναντίον των Ιουδαίων, το Ιερό Ψαλτήριο το χρησιμοποιείς στην προσευχή σου; Η Εκκλησία μας το έχει εντάξει πλήρως στον λειτουργικό Της κύκλο κι άς είναι το κυριώτερο βιβλίο προσευχών της συναγωγής! Αυτό κι αν χαρακτηρίζει τις Ιουδαϊκές εορτές! Τι θα κάνεις; Θα αφορίσεις όλους τους Πατέρες μας, ιδίως τους Οσίους, που το επιβάλλουν ως το σπουδαιότερο προσευχητάριο της ασκητικής ζωής; Είδες τι παθαίνεις όταν πρόχειρα και αθεολόγητα προσπαθείς να ερμηνεύσεις τους Ιερούς Κανόνες κατά το δοκούν;
Αλλά για να επιστρέψω στους κακόμοιρους που έσπευσαν να εκμεταλλευθούν το άρθρο σου για να με κηρύξουν οριστικά καθηρημένο (όντως τραγικά με πόση χαρά η μάλλον ικανοποίηση θεωρώντας ότι έτσι κατορθώνουν και πλήττουν το πρόσωπο ενός Επισκόπου). Πρόκειται για το ιστολόγιο agonasax. Αυτό το «αχ» στο τέλος δεν ξέρεις τι καημό και πόνο κρύβει… Τι μαράζι και τι πίκρα για το γεγονός ότι απέτυχαν και αποτυγχάνουν. Σε τί; Μά στο να αλώσουν την Εκκλησία του Χριστού και να επιβάλουν τις μικρονοϊκές, αιρετικές δοξασίες τους. Προσπάθησαν κάποτε μάλιστα, με τη βία να καταλάβουν την Ιερά Μητρόπολη Λαρίσης και Τυρνάβου, καλυπτόμενοι πίσω από το όνομα ενός πνευματικότατου Επισκόπου, τον οποίον ούτε άκουγαν, ούτε σέβονταν, παρά μόνον εκμεταλλεύονταν. Όταν λοιπόν παρ᾽ όλα τα αυγά σε Άγιες Εικόνες, παρ᾽ όλες τις πέτρες στο Σεπτό Σκήνωμα του Αγίου Αχιλλίου, παρ᾽ όλην ακόμα και την καπνογόνο βόμβα που είχαν την ιερόσυλη ιδέα να τοποθετήσουν κάτω από τη λάρνακα των Αγίων Λειψάνων του πολιούχου μας και να την πυροδοτήσουν σε ώρα Θείας Λειτουργίας, δεν κατάφεραν να κάμψουν το ηρωικό φρόνημα της Εκκλησίας και να επικρατήσουν, τότε μαράζωσαν, πικράθηκαν και βαλάντωσαν. Κι αυτά τα βαλαντωμένα, που μετριούνται στα δάκτυλα του ενός χεριού, για να παρηγορηθούν που κανείς πιά δεν τους δίνει σημασία, παίζουν ένα παιχνίδι. Λέγεται «κατάργησε την Εκκλησία – καθαίρεσε τον Επίσκοπο».
Γιά να μείνεις στην ομάδα πρέπει να καθαιρείς τουλάχιστον δύο Επισκόπους κάθε ημέρα. Δεν έχει σημασία που δεν έχεις καμιά τέτοια αρμοδιότητα. Σημασία έχει μόνος σου να αισθανθείς ανώτερος και από Οικουμενική Σύνοδο! Αν δεν καθαιρέσεις κανέναν, κινδυνεύεις να χάσεις και να σε διώξουν από την ομάδα, οπότε για να μείνεις στο παιχνίδι πρέπει τουλάχιστον να υβρίσεις Επισκόπους, Προκαθημένους, Συνόδους… Δεν έχει σημασία αν έχεις δίκιο η άδικο, αν λές αλήθειες η ψέματα, αρκεί να υβρίζεις… Βλέπεις, ο …θείος τους ο Γκαίμπελς τους έμαθε πως όταν πετάς τόνους λάσπη, κάτι θα μείνει ως αμφιβολία που θα υπονομεύει τον όποιον στοχοποιημένο αντίπαλο και θα τον καθιστά ύποπτο στα μάτια της κοινωνίας, ακόμη κι αν οι ίδιοι οι κατήγοροι είναι απροκάλυπτα ανυπόληπτοι. Λέω δε «ο θείος τους ο Γκαίμπελς», γιατί …μπαμπάς τους είναι ο ίδιος ο Χίτλερ. Δεν εξηγείται αλλοιώς τόσος αντισημιτισμός, μίσος για έναν ολόκληρο λαό και απαράδεκτες διατυπώσεις που προσβάλλουν κάθε άνθρωπο. Μάλιστα, έκαναν το λάθος, λίγο παρακάτω από το δικό σου άρθρο να παραθέσουν ένα άλλο, με τον τίτλο «οι θεοί μιλούν ελληνικά»! Οι ακραιφνείς υποτίθεται, υπέρ-ορθόδοξοι! Και αντισημίτες και ελληνολάτρες! Χαρακτηριστικα στοιχεία ναζιστικών απόψεων και φασιστικής απόκλισης, με τα οποία ουδέποτε είχε σχέση η Εκκλησία του Χριστού! Παίζεις το παιχνιδάκι τους και βοηθάς ακροδεξιές ομάδες να πλήξουν το κύρος των Επισκόπων, των Προκαθημένων, των Συνόδων, μόνο και μόνο για να εκλείψουν τα μόνα ηθικά ερείσματα, τα εκκλησιαστικά, τα μόνα και κατ᾽ εξοχήν ικανά να αποτρέψουν την εξάπλωση του θανατηφόρου ιού των νεοναζιστικών οργανώσεων και των νεοπαγανιστικών πιστευμάτων τους.
Θα με ρωτήσεις, με ταυτίζεις με αυτούς; Θα σου απαντήσω, δεν σε ταυτίζω, αλλά αφ᾽ ενός τους διευκολύνεις, αφ᾽ ετέρου τους μοιάζεις. Σε τι τους μοιάζεις; Στο ότι κι εσύ π. Παύλε, «τό παίζεις θεούλης»! Αυτοθαυμάζεσαι σαν παντογνώστης και πιστεύεις ότι έχεις το δικαίωμα, χωρίς να έχεις σφαιρική αντίληψη των πραγμάτων, να κρίνεις. Ξέρεις κάτι; Ο Χριστός μας έδωσε στους ανθρώπους πολλά χαρίσματα. Όλα μας τα μοίρασε εκτός από ένα, την κρίση. Είπε, «εμοί κρίσις», προκειμένου να ξεκαθαρίσει πως Αυτός θα έχει τον τελικό και κύριο λόγο. Κι εσύ τι κάνεις; Σφετερίζεσαι δικαίωμα του Αγίου Θεού, σαν να του λές «σήκω εσύ από τον θρόνο Σου Θεέ, να κάτσω εγώ». Γι᾽ αυτό σου λέω, «θεούλης». Βέβαια, επειδή ο Κύριος ήξερε πόσο ζούγκλα θα γίνονταν οι ανθρώπινες κοινωνίες, όρισε κάποιους για να κρίνουν τις διαφορές. Στην Παλαιά Διαθήκη τους Κριτές, στην Καινή Διαθήκη τους Επισκόπους (πού εσύ με τόση προπέτεια χτυπάς επιδιώκοντας να προβληθείς, χωρίς να καταλαβαίνεις ότι βλασφημείς το Πνεύμα το Άγιο), στις ανθρώπινες κοινωνίες γενικά τους δικαστές, στους οποίους όμως, παρήγγειλε «τήν δικαίαν κρίσιν κρίνατε». Ακούς π. Παύλε; «Την δικαίαν»! Όχι «ό,τι του φανεί του λωλο-Στεφανή»…
Τα παραπάνω στα είπα για να χαρακτηρίσω κυρίως τον τρόπο με τον οποίον ερμήνευσες τα λεγόμενά μου. Διέστρεψες τα λόγια μου! Απέκοψες φράσεις για να κάνεις λήψη του ζητουμένου, δηλαδή να δικαιώσεις ένα συμπέρασμα που δεν υπάρχει, το έχεις ήδη όμως, εσύ σκεφτεί και θέλεις να το επιβάλεις, γι᾽ αυτό και δεν σε νοιάζει να καταπατήσεις την αλήθεια προκειμένου να δικαιώσεις τον εαυτό σου. Παρουσιάζεις νοθευμένο κείμενο. Δεν θα καθήσω να αναιρέσω φράση-φράση τα όσα κάνεις την τιμή να μού αποδίδεις ότι είπα, επειδή κάτι τέτοιο θα καθιστούσε το ήδη μεγάλο αυτό κείμενο μακροσκελέστατο. Αναφέρω μόνον ότι επίτηδες παρέλειψες τη φράση που είπα απευθυνόμενος στον Σοφολογιώτατο Ραββίνο της πόλης μας ότι «συμφωνούμε πως διαφωνούμε». Επίτηδες ισχυρίζεσαι ότι χαίρομαι που οι Εβραίοι ερμηνεύουν «λάθος» όπως λές εσύ, «διαφορετικά» όπως λέω εγώ, την Προφητεία του Ιεζεκιήλ. Αν προσέξεις τη φράση μου, συνάγεται πως χαίρομαι που αν και ερμηνεύουμε τόσο διαφορετικά τα κείμενα, αυτές οι διαφορές δεν γίνονται αφορμή διαίρεσης και διχασμού της κοινωνίας μας, ούτε μίσους μεταξύ μας, αλλά διασώζεται ο αλληλοσεβασμός και η αγάπη. Ούτε πάλι συνέδεσα το «άνθρωποι του Θεού» με τις διαφορές μας, όπως ανοήτως κάνεις στο κείμενό σου εσύ. Το «άνθρωποι του Θεού» παραπέμπει στην Ορθόδοξη πεποίθηση ότι είμαστε όλοι πλάσματα του Θεού, ο οποίος είναι ο κοινός Πατέρας όλων μας και ο οποίος «πάντας ανθρώπους θέλει σωθήναι και εις επίγνωσιν αληθείας ελθείν». Εκτός αν εσύ δεν θέλεις να κηρύττουμε τη σωτηρία, γιατί έτσι μόνο δικαιολογείς την ύπαρξή σου, όταν υπάρχουν «εχθροί» από τους οποίους πρέπει να «μάς σώσεις»…
Παπά-Παύλε (ή μήπως καλύτερα Πάπα Παύλε;), ο κάθε καλόπιστος αναγνώστης του κειμένου σου βλέπει πως παραθέτεις δύο γραμμές από όσα νομίζεις ότι είπα και μετά φλυαρείς ακατασχέτως, δήθεν επεξηγώντας τα όσα είπα. Γιατί; Ανόητοι είναι οι αναγνώστες σου και δεν μπορούν να καταλάβουν τι είπα; Η εσύ έχεις την ανάγκη να τους κατευθύνεις στο τι πρέπει να πιστέψουν ότι είπα; Δεν παραθέτω αυτούσια τα όσα είπα, και για να μη μακρύνει το κείμενο, αλλά και γιατί επιφυλάσσομαι να τα χρησιμοποιήσω στην περίπτωση ενός άλλου αυτόκλητου «σωτήρα της Ορθοδοξίας», ο οποίος δεν γράφει κείμενα, πιστεύει όμως ότι «γράφει» στον φακό, γι᾽ αυτό και ηδονίζεται να «γράφει ώρες» στο διαδίκτυο, καταντώντας γραφικός. Δεν θα τον πώ «καραγκιόζη» όπως τον λένε οι πολλοί, ούτε «γραΐδιον». Θα τον πώ όμως, αφελέστατο και ασύνετο.
Και σε σένα προσπαθώντας τέλος πάντων, να περιορίσω τα πολλά που μπορώ να σου πώ, καταλήγω λέγοντας ένα. Φαντάζεσαι πράγματα. Μετά αυτοθαυμάζεσαι που τα σκέφτηκες. Τα μοντάρεις όπως εσύ νομίζεις και τελικά, παραθέτεις κείμενα επιστημονικής φαντασίας. Αυτή η διαδικασία των φαντασιώσεών σου, που αυτοϊκανοποιείσαι να τις ολοκληρώνεις σε κείμενο, χύνοντας μαύρο μελάνι σε λευκές ψυχές καλοπροαίρετων αναγνωστών, δεν σε αναδεικνύει «ομολογητή». Χαρακτηρίζει με έναν πολύ πεζοδρομιακό και συνάμα καταθλιπτικό προσδιορισμό κι εσένα και τις απόψεις σου. Καταλαβαίνεις πώς. Σύνελθε! Μετανόησε! Πάψε να σκανδαλίζεις τον κόσμο! Κοίτα να σώσεις την αθάνατη ψυχή σου κι άσε τους δονκιχωτισμούς του κριτή της οικουμένης! Ξέρω πως για σένα ισχύει το «ου με πείσεις κάν με πείσεις». Δεν θα πάψω όμως, ποτέ να ελπίζω σε ένα θαύμα…
Διάπυρος όντως προς Κύριον ευχέτης
+ο Λαρίσης και Τυρνάβου Ιερώνυμος
