Παρέχει τις πρώτες απτές αποδείξεις ότι το σύνδρομο είναι σωματικής αιτιολογίας και όχι ψυχολογικής.
Το γενετικό υλικό (DNA) των πασχόντων από σύνδρομο χρονίας κοπώσεως έχει χαρακτηριστικές αλλαγές από εκείνο των υγιών συνομηλίκων τους, αναφέρουν επιστήμονες από το Πανεπιστήμιο του Εδιμβούργου.
Η σχετική μελέτη εντόπισε οκτώ γενετικούς τόπους (περιοχές) που διαφέρουν στους πάσχοντες από μυαλγική εγκεφαλομυελίτιδα, όπως επίσης αποκαλείται το σύνδρομο. Το εύρημα αυτό διαλύει τον μύθο που θέλει την εξουθενωτική διαταραχή να αποτελεί ψυχολογικό πρόβλημα ή απλή ένδειξη τεμπελιάς.
Στην πραγματικότητα, αποτελεί την πρώτη ισχυρή ένδειξη ότι ορισμένα γονίδια συμβάλλουν στις πιθανότητες αναπτύξεως της νόσου, λένε οι ερευνητές.
Τα νέα ευρήματα προέρχονται από την επονομαζόμενη μελέτη DecodeME. Είναι η μεγαλύτερη του είδους μελέτη στον κόσμο. Άρχισε το 2022 και έχει εντάξει 27.000 πάσχοντες από μυαλγική εγκεφαλομυελίτιδα/σύνδρομο χρονίας κοπώσεως (ME/CFS).
Η μελέτη αναζητά τις αιτίες του συνδρόμου το οποίο προκαλεί δυσανάλογα έντονη κόπωση με την παραμικρή νοητική ή σωματική προσπάθεια. Άλλα συμπτώματα είναι:
- Πόνος
- Θολωμένο μυαλό (ομίχλη εγκεφάλου)
- Ακραία μείωση των δυνάμεων που δεν βελτιώνεται με την ξεκούραση
Οι γνώσεις των επιστημόνων για τις αιτίες του είναι λιγοστές. Επόμενο είναι να μην υπάρχει διαγνωστική εξέταση ή θεραπεία. Ωστόσο είναι πάρα πολύ συχνό. Υπολογίζεται ότι προσβάλλει σχεδόν 67 εκατομμύρια ανθρώπους σε όλο τον κόσμο.
Η νέα μελέτη
Στο πλαίσιο της μελέτης τους, οι επιστήμονες ανέλυσαν:
- 15.579 δείγματα DNA από πάσχοντες από σύνδρομο χρονίας κοπώσεως
- 259.909 δείγματα από υγιείς συνομηλίκους τους
Όλοι οι εθελοντές ήταν Ευρωπαίοι, γράφουν σε προσχέδιο του σχετικού άρθρου τους που δημοσιεύθηκε στην ιστοσελίδα του Πανεπιστημίου του Εδιμβούργου.
Οι γενετικές διαφορές που εντόπισαν σχετίζονται με το ανοσοποιητικό και το νευρικό σύστημα. Επομένως, στην ανάπτυξη του συνδρόμου εμπλέκονται και τα δύο, εκτιμούν οι επιστήμονες.
Τουλάχιστον δύο από τους γενετικούς τόπους που εντοπίστηκαν σχετίζονται με την αντίδραση του οργανισμού στις λοιμώξεις. Το εύρημα αυτό συμφωνεί με τις αναφορές ότι το σύνδρομο συχνά εκδηλώνεται μετά από κάποιο λοίμωξη.
Ένας άλλος γενετικός τόπος έχει αναγνωρισθεί σε προγενέστερη μελέτη ως εμπλεκόμενος στην ανάπτυξη χρόνιου πόνου. Ο χρόνιος πόνος αποτελεί σύμπτωμα και του συνδρόμου χρονίας κοπώσεως.
«Τα ευρήματά μας συνάδουν με όσα λένε εδώ και δεκαετίες οι ασθενείς για την κατάστασή τους», δήλωσε ο ερευνητής Andy Devereux-Cooke. «Αν και δεν θα οδηγήσουν αμέσως σε μία εξέταση ή θεραπεία, οδηγούν σε καλύτερη κατανόηση της νόσου».
Φωτογραφία: iStock