Εάν δεν ήταν τραγικό, θα ήταν γελοίο.
Ζούµε σε µια συγκυρία που η κυβέρνηση είναι στριµωγµένη λόγω του τεράστιου σκανδάλου του ΟΠΕΚΕΠΕ και για να αλλάξει την ατζέντα ο υπουργός ∆ικαιοσύνης Γιώργος Φλωρίδης έφτασε στο σηµείο να κατηγορήσει τα κόµµατα της προοδευτικής αντιπολίτευσης για υιοθέτηση φιλοτουρκικής στάσης µε φόντο τη «στρατηγική συµµαχία µε το Ισραήλ». Τη στιγµή που η κυβέρνηση «έτρωγε ξύλο» στη Βουλή (30/7) η νεολαία της Νέας Αριστεράς ανέβασε ανακοίνωση του γραµµατέα της, µε την οποία κατηγορούσε τη νεολαία του ΣΥΡΙΖΑ για «προσπάθεια χακαρίσµατος λογαριασµών για να ελέγξει τις κεντρικές σελίδες της συνδικαλιστικής µας Παράταξης στα Πανεπιστήµια του “∆ικτύου Προοδευτικών και Αριστερών Φοιτητών”».
Εάν δεν ήταν τραγικό, θα ήταν γελοίο, όµως σε µια συγκυρία που τα δύο κόµµατα κάνουν προσπάθειες πολιτικής σύγκλισης (προανακριτική, συντάξεις κ.ά.) είναι αδιανόητο αυτό το διαδικτυακό ξεκατίνιασµα. Οταν στις πολιτικές οργανώσεις χάνεται το κριτήριο επί του πολιτικού, τότε πρωταγωνιστούν οι προσωπικές επιθέσεις και ο κίνδυνος είναι να επικρατήσει η λογική του «πολιτικού τσίρκου». Ο Καρλ Μαρξ έλεγε ότι «η Ιστορία επαναλαµβάνεται την πρώτη φορά σαν τραγωδία και τη δεύτερη σαν φάρσα». Ας πάρουν µαθήµατα από τα παθήµατα των προηγούµενων ετών. M.M.
