Σαμαράς – Καραμανλής: Η πολιτική σκακιέρα της χώρας μπαίνει σε φάση αναδιάταξης. Ο Αντώνης Σαμαράς, πρώην πρωθυπουργός και ιστορικό στέλεχος της ΝΔ, προχωρά – όπως όλα δείχνουν – στη δημιουργία νέου πολιτικού σχηματισμού, φιλοδοξώντας να καλύψει το κενό στον λεγόμενο «πατριωτικό χώρο» και να αποτελέσει ρυθμιστή σε μελλοντικές κυβερνήσεις συνεργασίας.
Ρεπορτάζ: Γιάννης Παπανικολάου
Η αποκάλυψη της «Απογευματινής»φέρνει στο προσκήνιο και τον Κώστα Καραμανλή, ο οποίος φέρεται να στηρίζει, άμεσα ή έμμεσα, αυτή την πρωτοβουλία, επιδιώκοντας μαζί με τον Μεσσήνιο πολιτικό να προκαλέσουν πολιτική ανατροπή.
Η αποκάλυψη που αλλάζει τα δεδομένα
Το ρεπορτάζ της «Απογευματινής» αποκάλυψε πως, παρά τη βαριά προσωπική απώλεια που βίωσε πρόσφατα, ο Σαμαράς παραμένει προσηλωμένος στο σχέδιο του νέου κόμματος. Θεωρεί ότι οι συνθήκες δεν επιτρέπουν πολιτικές αποστρατείες και ότι ο πατριωτικός χώρος δεν μπορεί να μείνει ακέφαλος. Η εφημερίδα σημειώνει ότι οι συζητήσεις με τον Κώστα Καραμανλή έχουν προχωρήσει και ότι ο καραμανλικός μηχανισμός σε όλη τη χώρα ήδη δρα υποστηρικτικά.
Η αποδυνάμωση του «πατριωτικού χώρου»
Η παρατήρηση του Σαμαρά είναι ότι πολιτικοί όπως ο Κυριάκος Βελόπουλος ή η Αφροδίτη Λατινοπούλου δεν κατάφεραν να σπάσουν το όριο του υπερδεξιού ακροατηρίου. Αυτό το κενό δημιουργεί, σύμφωνα με τον ίδιο, μια ευκαιρία για τη δημιουργία ενός σοβαρού κεντροδεξιού σχηματισμού που θα συνδυάζει εμπειρία, θεσμική συνέχεια αλλά και έντονο πατριωτικό πρόσημο.
Ο Σαμαράς επιδιώκει να προσελκύσει στελέχη με πορεία πέραν της ΝΔ, όπως τον Μελέτη Μελετόπουλο, που έχει κινηθεί από τον χώρο του ΠΑΣΟΚ μέχρι και πρωτοβουλίες της πατριωτικής Αριστεράς. Με αυτόν τον τρόπο φιλοδοξεί να δημιουργήσει μια συμμαχία που θα ενώνει διαφορετικά ακροατήρια υπό μια κοινή «πατριωτική ομπρέλα».
Οι βασικοί άξονες της νέας παράταξης
Οι προγραμματικές θέσεις που συζητούνται επικεντρώνονται σε τέσσερις άξονες:
• Αντίθεση στον ακραίο φιλελευθερισμό και την ανεξέλεγκτη παγκοσμιοποίηση.
• Αντίδραση στην «woke» ατζέντα και την παράνομη μετανάστευση.
• Ιεράρχηση των εθνικών θεμάτων (Ελληνοτουρκικά, Μακεδονικό, Κυπριακό).
• Εθνικό σχέδιο για το δημογραφικό πρόβλημα.
Με αυτούς τους άξονες, ο Σαμαράς θεωρεί ότι μπορεί να καλύψει το κενό ανάμεσα στη ΝΔ του Κυριάκου Μητσοτάκη και στις μικρότερες παρατάξεις της άκρας δεξιάς.
Η στρατηγική του 10% και ο ρόλος του Καραμανλή
Ο στόχος είναι φιλόδοξος: ένα ποσοστό κοντά στο 10% που θα καταστήσει το νέο κόμμα ρυθμιστή σε μετεκλογικές συνεργασίες. Ο Σαμαράς επιδιώκει να καταστεί αναγκαίος για τον σχηματισμό κυβέρνησης, αλλά με όρο να μην είναι ο Μητσοτάκης πρωθυπουργός. Το σχέδιο προβλέπει κυβέρνηση συνεργασίας με τη ΝΔ, υπό τρίτο πρόσωπο, πλήττοντας προσωπικά τον σημερινό πρωθυπουργό.
Η παρουσία του Καραμανλή σε αυτό το σενάριο είναι καταλυτική. Όπως επισημαίνουν πηγές κοντά στον πρώην πρωθυπουργό, ο ίδιος δεν πρόκειται να εμφανιστεί στην πρώτη γραμμή, αλλά θα παρέχει σιωπηρή στήριξη. Ο καραμανλικός μηχανισμός σε περιφέρειες της Βόρειας Ελλάδας και της Πελοποννήσου θεωρείται κρίσιμος για την εκλογική επιτυχία.
Χρονοδιάγραμμα και αναμενόμενες κινήσεις
Η επίσημη ανακοίνωση του κόμματος τοποθετείται μετά τον Οκτώβριο, με πιθανές δημόσιες εμφανίσεις Σαμαρά – Καραμανλή σε εκδηλώσεις που θα «κλειδώσουν» τη συμμαχία. Οι πληροφορίες αναφέρουν ότι ήδη οργανώνονται τοπικές συσκέψεις και επαφές με στελέχη της αυτοδιοίκησης, ώστε να συγκροτηθούν περιφερειακές οργανώσεις.
Η στρατηγική είναι να παρουσιαστεί ένα κόμμα με θεσμικό εκτόπισμα και όχι ένα ακόμα προσωποπαγές σχήμα. Για αυτόν τον λόγο εξετάζεται και η συμμετοχή προσωπικοτήτων με διεθνή εμπειρία, όπως πρώην ευρωβουλευτές ή πανεπιστημιακοί με κύρος.
Αντιδράσεις στη ΝΔ και στο πολιτικό σύστημα
Στη ΝΔ επικρατεί ανησυχία. Στελέχη εκτιμούν ότι το νέο κόμμα θα μπορούσε να αποσπάσει κρίσιμα ποσοστά από το παραδοσιακό καραμανλικό ακροατήριο. Η πιθανότητα απώλειας έδρας στη Βόρεια Ελλάδα και στη Μεσσηνία έχει σημάνει συναγερμό στο Μέγαρο Μαξίμου.
Η κυβέρνηση διαρρέει ότι η κίνηση Σαμαρά δεν έχει κοινωνικό έρεισμα, ενώ κυβερνητικοί κύκλοι υπενθυμίζουν πως η Βουλή των Ελλήνων έχει ήδη διαμορφωμένους συσχετισμούς που δύσκολα ανατρέπονται. Ωστόσο, το γεγονός ότι ο πρώην πρωθυπουργός διαθέτει ακόμη πολιτικό βάρος, καθιστά το εγχείρημα απρόβλεπτο.
Αντιδράσεις υπάρχουν και στην αντιπολίτευση. Στον ΣΥΡΙΖΑ, η Κουμουνδούρου θεωρεί πως το νέο κόμμα θα ενισχύσει τελικά τη ΝΔ, διασπώντας τα κεντροδεξιά ακροατήρια. Αντίθετα, στο ΠΑΣΟΚ βλέπουν με ανησυχία μια ενδεχόμενη «συμμαχία των δεξιών» που θα μπορούσε να αφήσει εκτός παιγνίου την Κεντροαριστερά.
Το διακύβευμα για την κοινωνία
Η συζήτηση για τον νέο σχηματισμό δεν αφορά μόνο την πολιτική τακτική. Στον πυρήνα της βρίσκεται το ερώτημα για το ποια Ελλάδα θέλει να εκπροσωπήσει. Η Εθνική Στατιστική Υπηρεσία (ΕΛΣΤΑΤ)δείχνει ότι η κοινωνία ανησυχεί πρωτίστως για το δημογραφικό, το μεταναστευτικό και την ακρίβεια. Η αξιοποίηση αυτών των θεμάτων ως βασικής ατζέντας ίσως δώσει στον Σαμαρά το πλεονέκτημα που αναζητά.
Παράλληλα, τα ελληνοτουρκικά παραμένουν στην κορυφή της επικαιρότητας. Το Υπουργείο Εξωτερικών θεωρεί ότι η συγκυρία είναι κρίσιμη, με την Άγκυρα να εντείνει τις διεκδικήσεις. Ο Σαμαράς, γνωστός για τη σκληρή του γραμμή στα εθνικά θέματα, προσδοκά να κεφαλαιοποιήσει πολιτικά αυτή την ατμόσφαιρα.
Το πολιτικό στοίχημα Σαμαρά – Καραμανλή συνιστά την πιο σοβαρή προσπάθεια αναδιάταξης της Κεντροδεξιάς μετά το 2015. Η αποκάλυψη της «Απογευματινής» φέρνει στο φως ένα σχέδιο που δεν περιορίζεται σε κινήσεις εντυπώσεων αλλά στοχεύει στη διαμόρφωση νέων ισορροπιών.
Το αν ο νέος σχηματισμός θα καταφέρει το πολυπόθητο 10% ή αν θα μείνει στο περιθώριο, θα φανεί στις κάλπες. Το βέβαιο είναι ότι η δεξιά παράταξη εισέρχεται σε περίοδο βαθιάς κινητικότητας και ότι η πολιτική συμμαχία Σαμαρά – Καραμανλή μπορεί να αποτελέσει τον «μαύρο κύκνο» των επόμενων εκλογών.