Πρόκειται για θραύσμα ιωνικού κιονοκράνου, από ασβεστόλιθο.
Το «βούτηξε» κατά τη δεκαετία του 1960 από το Λεωνιδαίο της Αρχαίας Ολυμπίας, το κτίσμα του 4ου αι. π.Χ. που έχει το όνομα του δωρητή του Λεωνίδη από τη Νάξο και βρίσκεται εκτός της Άλτεως, στο νοτιοδυτικό τμήμα του ιερού της Ολυμπίας. Το μετέφερε παράνομα στη χώρα της και στόλιζε με αυτό το σαλονάκι της στη Γερμανία.
Εξήντα χρόνια μετά, προφανώς υπέργηρη πλέον και αφού το «χόρτασε» με τις παρέες της, κρυφογελώντας ενδεχομένως ακόμη και τώρα σε βάρος της χώρας μας, αποφάσισε –ίσως επειδή δεν είχε και τι να το κάνει πια…– να το επιστρέψει.
Πρόκειται για θραύσμα ιωνικού κιονοκράνου, από ασβεστόλιθο, με μέγιστες σωζόμενες διαστάσεις: 24 εκ. ύψος επί 33,5 εκ. πλάτος. «Ο επαναπατρισμός του κιονοκράνου», διαβάζουμε στο πανηγυρικού ύφους σχετικό δελτίο Τύπου του ΥΠΠΟ, «κατέστη δυνατός χάρη στην ευαισθησία και το θάρρος μιας Γερμανίδας, η οποία το κατείχε από την δεκαετία του 1960, μετά από περισυλλογή του από την περιοχή του Λεωνιδαίου, κατά την διάρκεια επίσκεψης στον χώρο».
Σοβαρά; Σαν πολύ αργά δεν «ευαισθητοποιήθηκε» η κυρία; Και αντί το ελληνικό υπουργείο Πολιτισμού να στηλιτεύσει το θράσος της κλοπής και την παρανομία, επιβραβεύει την κυρία που το έκλεψε, αναγνωρίζοντας στην κίνηση της επιστροφής «ευαισθησία και θάρρος»;
«Το να επαινείς εκείνον που επιστρέφει το κλεμμένο είναι σαν να απονέμεις παράσημο σε έναν διαρρήκτη επειδή μετάνιωσε και άφησε πίσω του το ασημικό» παρατηρεί εύστοχα σε ανάρτηση του στον προσωπικό του λογαριασμό στο Facebook ο Κωνσταντίνος Αντωνόπουλος, αρχαιολόγος της Εφορείας Αρχαιοτήτων Ηλείας και μέλος της διοίκησης του τοπικού παραρτήματος Δυτικής Ελλάδας του Συλλόγου Ελλήνων Αρχαιολόγων.
Κάνοντας λόγο για δημιουργία επικίνδυνου προηγούμενου, συμπληρώνει: «Ακόμη πιο ανησυχητικό είναι το μήνυμα που στέλνει μια τέτοια στάση: ότι μπορείτε να απομακρύνετε, να αφαιρείτε αντικείμενα της πολιτιστικής κληρονομιάς, μνημεία και θραύσματα της Ιστορίας – κι αν κάποτε αποφασίσετε να τα επιστρέψετε, όχι μόνο δε θα λογοδοτήσετε, αλλά θα λάβετε και τα συγχαρητήρια του κράτους».
Προσυπογράφουμε.
Στ. Γκ.
