Το Documento απαντάει με στοιχεία στο ερώτημα της Κεραμέως.
Πέσαμε από τα σύννεφα, παρόλο που γνωρίζουμε καλά τη νυν υπουργό Εργασίας Νίκη Κεραμέως και παρότι δεν ξεχνάμε τις πομφόλυγες που συχνά πυκνά εκστομίζει για να υποστηρίξει τις κυβερνητικές επιλογές. Την περασμένη Τρίτη 14 Οκτωβρίου η υπουργός, υπερασπιζόμενη το 13ωρο, δήλωσε: «Πότε ήταν καλύτερη η κατάσταση της αγοράς εργασίας στη χώρα; Με 18% ανεργία το 2019 ή με 8% ανεργία το 2025; Με κατώτατο μισθό 650 ευρώ ή στα 880 ευρώ και προσεχώς στα 950 ευρώ;».
Το παράδοξο της στατιστικής ανεργίας
Το ερώτημα της Ν. Κεραμέως έχει εύκολη απάντηση: Προφανώς το 2019. Τότε με τον κατώτατο μισθό στα 650 ευρώ η αισχροκέρδεια των καρτέλ δεν είχε τρυπήσει τα πορτοφόλια των ελληνικών νοικοκυριών. Τότε δεν είχαν επέμβει οι «μάγειρες» της ΕΛΣΤΑΤ για να αλλοιώνουν τα ποσοστά της στατιστικής ανεργίας παρκάροντας αφειδώς ανέργους στον μη ενεργό πληθυσμό.
Το Documento από το 2020, όταν και εδόθη η… άνωθεν εντολή, γράφει συνεχώς για τις παραδοξότητες της στατιστικής σε σχέση με την αγορά εργασίας. Σύμφωνα με τη Ν. Κεραμέως, τα πράγματα είναι καλύτερα σήμερα με ποσοστό ανεργίας στο 8%. Προφανώς η νυν υπουργός Εργασίας αναφέρεται στη στατιστική ανεργία που μετρά η ΕΛΣΤΑΤ και δη στην τελευταία ανακοίνωση που αφορά τον Αύγουστο του 2025.
Ας παρατηρήσουμε τους απόλυτους αριθμούς για να καταλάβουμε τι συμβαίνει. Πράγματι η ΕΛΣΤΑΤ μέτρησε την ανεργία στο 8,1%, δηλαδή σε απόλυτους αριθμούς μέτρησε 383.788 ανέργους. Αντίστοιχα η ίδια η ανεξάρτητη (λέμε τώρα) αρχή είχε μετρήσει τον Αύγουστο του 2019 συνολικά 788.287 ανέργους (16,7%). Εδώ τίθεται η στατιστική παραδοξότητα που δεν κατάφερε να επιλύσει ο «αλχημιστής» Κωστής Χατζηδάκης, ο οποίος την άνοιξη του 2022 βάφτισε απατεώνες όσους είχαν κάρτα ανεργίας και έβαλε φίλτρα για να μειώσει τους κατόχους της. Ωστόσο πέτυχε να μειώσει κατά κάποιες δεκάδες χιλιάδες τους κατόχους.
Ποια είναι ωστόσο η παραδοξότητα; Ας μιλήσουν οι αριθμοί. Τον Αύγουστο του 2025 η ΔΥΠΑ μέτρησε 790.844 ανέργους με κάρτα ανεργίας. Οπως εύκολα γίνεται αντιληπτό, είναι παράδοξο, που ξεπερνά τα όρια της εξαπάτησης, η ΕΛΣΤΑΤ να καταγράφει μόλις 383.788 ανέργους κρύβοντας κάτω από το χαλί του μη ενεργού πληθυσμού 407.096 ανέργους.
Για να καταλάβουμε το μέγεθος της εξαπάτησης της ΕΛΣΤΑΤ που δίνει τέτοια φαιδρά επιχειρήματα στη Ν. Κεραμέως, να σημειωθεί ότι τον Αύγουστο του 2019 είχαν καταγραφεί 888.089 άνεργοι-κάτοχοι κάρτας ανεργίας. Αν λοιπόν βγάλουμε τα φίλτρα Χατζηδάκη για να μειωθούν όσοι κατείχαν κάρτα ανεργίας και εισέρχονταν στους καταλόγους της εγγεγραμμένης ανεργίας, εύκολα προκύπτει ότι η ανεργία στη χώρα μας σε πραγματικά μεγέθη έχει μεν συρρικνωθεί αλλά σε πολύ μικρό ποσοστιαίο αριθμό.
Ο παράγοντας αισχροκέρδεια
Ας πάμε στον δεύτερο παρονομαστή, την ονομαστική αύξηση του κατώτατου μισθού. Προκύπτει από τα 650 ευρώ στα 880 ευρώ κατώτατου μισθού αύξηση 26,13%. Ακόμη και αυτή η αναξιόπιστη ΕΛΣΤΑΤ δεν μπορεί να κρύψει κάτω από το χαλί την αισχροκέρδεια που γεννούν τα καρτέλ που έστησαν οι κυβερνήσεις Μητσοτάκη.
Ας δούμε τα μεγέθη, πάντα για τον Αύγουστο. Η μηνιαία μεταβολή του δείκτη τιμών καταναλωτή δείχνει στην κατηγορία «Τρόφιμα και μη αλκοολούχα ποτά» αύξηση της τάξης του 33,93% σε σχέση με τον Αύγουστο του 2020. Ωστόσο αυτός είναι ο μέσος όρος. Αν το εξειδικεύσουμε σε προϊόντα, θα καταλάβουμε ότι καλύτερα ζούσαμε με τα 650 ευρώ κατώτατο μισθό, αφού τότε το ελαιόλαδο κόστιζε λιγότερο κατά 73%, το μοσχάρι κατά 62%, το αρνί-κατσίκι κατά 40% και το κοτόπουλο κατά 28,9%.
Αντίστοιχα, ο καφές κόστιζε λιγότερο κατά 43,8%, τα νωπά λαχανικά κατά 37,9%, με τα αυγά να παρουσιάζουν αύξηση 36,4%. Το ψωμί εμφανίζει αύξηση κατά 36%, τα τυριά 35%, τα φρέσκα φρούτα 32,4%, το γιαούρτι 30% και το αλεύρι 28,3%.
