Τι ανακάλυψαν επιστήμονες από το ΜΙΤ, σε μελέτη στο εργαστήριο. Πόσο αποδίδει η μέθοδος στα ζώα.
Νανοσωματίδια που διεγείρουν το ανοσοποιητικό σύστημα για να επιτεθεί σε όγκους των ωοθηκών, ανέπτυξαν ερευνητές του φημισμένου Ινστιτούτου Τεχνολογίας της Μασαχουσέτης (MIT).
Η διέγερση του ανοσοποιητικού αποτελεί μια ελπιδοφόρα στρατηγική για τη θεραπεία πολλών μορφών καρκίνου. Έχουν ήδη αναπτυχθεί φάρμακα για τον σκοπό αυτό που βοηθούν πολλούς ασθενείς.
Ωστόσο η ανοσοθεραπεία αυτή, όπως λέγεται, δεν είναι αποτελεσματική για ορισμένες μορφές, όπως ο καρκίνος των ωοθηκών. Και αυτό, διότι οι όγκοι διαθέτουν ισχυρούς μηχανισμούς καταστολής του ανοσοποιητικού συστήματος.
Για να επιτύχουν καλύτερη απόκριση, ερευνητές του MIT σχεδίασαν νανοσωματίδια, τα οποία μπορούν να μεταφέρουν απευθείας στους όγκους των ωοθηκών ένα μόριο που διεγείρει το ανοσοποιητικό.
Το μόριο αυτό είναι γνωστό ως IL-12. Όταν χορηγείται μαζί με φάρμακα ανοσοθεραπείας που ονομάζονται αναστολείς σημείων ελέγχου (checkpoint inhibitors), η IL-12 βοηθεί το ανοσοποιητικό να εξαπολύσει επίθεση στα καρκινικά κύτταρα.
Το 2022 η ίδια ερευνητική ομάδα είχε αναπτύξει νανοσωματίδια που μπορούσαν να μεταφέρουν την IL-12 απευθείας στα καρκινικά κύτταρα. Με αυτό τον τρόπο μπορούσαν να χορηγούν υψηλότερες δόσεις χωρίς τις παρενέργειες που συνοδεύουν την έγχυσή της.
Εκείνα τα σωματίδια, όμως, είχαν την τάση να απελευθερώνουν το φάρμακό τους πολύ γρήγορα. Έτσι μειωνόταν η αποτελεσματικότητα της ανοσολογικής απόκρισης.
Νέα έρευνα
Στη νέα έρευνα, οι ερευνητές τροποποίησαν τα νανοσωματίδια, ώστε η IL-12 να απελευθερώνεται σταδιακά, σε διάστημα περίπου μίας εβδομάδας. Αυτό το πέτυχαν χρησιμοποιώντας διαφορετικό χημικό παράγοντα συνδέσεως της IL-12 με τα σωματίδια.
Τα ευρήματά τους δημοσιεύθηκαν στην επιστημονική επιθεώρηση Nature Materials. Όπως γράφουν, μελετώντας μοντέλα ποντικών με καρκίνο των ωοθηκών, τα νανοσωματίδια με IL-12 από μόνα τους εξάλειψαν τους όγκους στο 30% των ζώων.
Όταν όμως συνδυάστηκαν με αναστολείς σημείων ελέγχου, πάνω από το 80% των ποντικών θεραπεύτηκαν πλήρως. Αυτό παρατηρήθηκε ακόμα και σε ζώα με όγκους ιδιαιτέρως ανθεκτικούς στα φάρμακα της ανοσοθεραπείας ή της χημειοθεραπείας που συνήθως χρησιμοποιούνται στον καρκίνο των ωοθηκών.
Όταν, εξ άλλου, τα ποντίκια εκτέθηκαν εκ νέου σε καρκινικά κύτταρα πέντε μήνες μετά την αρχική θεραπεία, τα ανοσοκύτταρά τους θυμήθηκαν τις πρωτεΐνες του όγκου και τις εξουδετέρωσαν ξανά. Αυτή η φάση της έρευνας έγινε για να προσομοιωθεί η υποτροπή του καρκίνου.
Τα ποντίκια που χρησιμοποιήθηκαν στην έρευνα έπασχαν από μεταστατικό καρκίνο. Οι όγκοι τους δεν είχαν αναπτυχθεί μόνον στις ωοθήκες, αλλά και στην περιτοναϊκή κοιλότητά τους. Σε αυτήν συμπεριλαμβάνονται:
- Τα έντερα
- Το συκώτι
- Το πάγκρεας κ.λπ.
Ακόμη και οι πνεύμονες των ζώων παρουσίαζαν καρκινικές εστίες. Οι ερευνητές συνεργάζονται τώρα με το Κέντρο Τεχνολογικής Καινοτομίας Deshpande του MIT για τη δημιουργία μιας νεοφυούς εταιρείας που θα αναπτύξει περαιτέρω την τεχνολογία των νανοσωματιδίων.
Με πληροφορίες από ΑΠΕ-ΜΠΕ / Φωτογραφία: istock
