Είχα σταµατήσει το τελευταίο διάστηµα να σουλατσάρω στον Εθνικό Κήπο, αφού οι ακατάπαυστες εργασίες της εξεταστικής επιτροπής µε έχουν αγκιστρώσει στην καρέκλα του γραφείου. Οµως άνθρωπος είµαι κι εγώ και δεν άντεξα. Πήγα να πάρω τον αέρα µου, µακριά από τις πολύωρες καταθέσεις πρώην στελεχών του οργανισµού που τίποτε καινούργιο δεν εισέφεραν στην προσπάθεια διερεύνησης του σκανδάλου µε τις αγροτικές επιδοτήσεις. Κι εκεί που περπατούσα αµέριµνος µου σφύριξε ένα από τα πουλάκια, που σας έχω αναφέρει στο παρελθόν, ότι έξι βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ ζυµώθηκαν προσφάτως για να βρουν τον καλύτερο και πιο βελούδινο τρόπο µετάβασης στον νέο φορέα του Αλέξη Τσίπρα. Κουβέντα στην κουβέντα ο προβληµατισµός µεγάλωνε, αλλά λύση δεν βρισκόταν. ∆ιότι η προσπάθεια της κοινοβουλευτικής επιβίωσης πρέπει να συνοδευτεί µε µία υποτυπώδη αξιοπρέπεια. Oπως µου είπε το πουλάκι, η οµάδα των έξι επρόκειτο να «συνεδριάσει» πάλι, χωρίς να την απασχολεί ιδιαίτερα το σενάριο αν θα το µάθαινε ο Σωκράτης Φάµελλος, αφού –εδώ που τα λέµε– µετά την απόφαση της ΠΓ όλοι έχουν αντιληφθεί ότι η συνθήκη ταιριάζει γάντι µε το γνωστό και πάντα επίκαιρο: «Ο σώζων εαυτόν σωθήτω». Ωστόσο φαίνεται ότι κάποιος εκ των έξι δεν άντεξε και τα µαρτύρησε σε κάποιον που κατοικοεδρεύει επί της Αµαλίας, µε αποτέλεσµα να προκαλέσει συστολή για το κατά πόσο µπορεί να εµπιστεύεται ο ένας τον άλλον. Να είστε σίγουροι πάντως ότι θα σας κρατάω ενήµερους για τις προθέσεις των έξι που κρατούν το µαντίλι στα χέρια για την ώρα που θα χρειαστεί να το κουνήσουν.
Α.Π.

