Η ελληνική πολιτική σκηνή φαίνεται πως επιστρέφει, για άλλη μία φορά, σε γνώριμα πρόσωπα και αντιπαραθέσεις του πρόσφατου παρελθόντος.
Μέρες 2015:Επιστροφή στο πολιτικό προσκήνιο για Σαμαρά και Τσίπρα- Μέχρι τα τέλη Ιουλίου τα νέα κόμματα των δύο πρώην Πρωθυπουργών
Οι δύο πρώην πρωθυπουργοί, Αντώνης Σαμαράς και Αλέξης Τσίπρας, ετοιμάζονται σύμφωνα με όλες τις ενδείξεις να ανακοινώσουν τη δημιουργία νέων κομμάτων μέχρι τα τέλη Ιουλίου. Πρόκειται για μια εξέλιξη που προκαλεί εύλογο προβληματισμό σχετικά με την ικανότητα της ελληνικής κοινωνίας και του πολιτικού συστήματος να αναδείξουν νέα, φρέσκα και αξιόπιστα πρόσωπα.
Ο Αντώνης Σαμαράς φαίνεται να επιδιώκει την αποδυνάμωση της Νέας Δημοκρατίας του Κυριάκου Μητσοτάκη, στερώντας της πιθανώς την κοινοβουλευτική αυτοδυναμία. Στόχος του είναι να εκφράσει ένα πιο σκληρό ή παραδοσιακό συντηρητικό ακροατήριο, αντλώντας ποσοστά τόσο από τη Ν.Δ. όσο και από την Ελληνική Λύση του Κυριάκου Βελόπουλου. Εκτιμάται ότι μπορεί να κινηθεί εκλογικά σε ποσοστά 5–7%.
Από την άλλη πλευρά, ο Αλέξης Τσίπρας φιλοδοξεί να κεφαλαιοποιήσει τη δική του προσωπική επιρροή για να συσπειρώσει τα κατακερματισμένα ρεύματα της Αριστεράς. Παρά την εκλογική και πολιτική φθορά που υπέστη ο ΣΥΡΙΖΑ, ο ίδιος διατηρεί σημαντική απήχηση και ίσως καταφέρει να συγκροτήσει έναν ευρύτερο φορέα που θα στοχεύσει σε ποσοστά ακόμη υψηλότερα.
Μέρες 2015:Επιστροφή στο πολιτικό προσκήνιο για Σαμαρά και Τσίπρα- Μέχρι τα τέλη Ιουλίου τα νέα κόμματα των δύο πρώην Πρωθυπουργών
Το κρίσιμο ερώτημα, ωστόσο, είναι ποιο ουσιαστικό πολιτικό σχέδιο και ποια νέα προοπτική έχουν να προσφέρουν οι δύο πρώην πρωθυπουργοί στην ελληνική κοινωνία. Και οι δύο κυβέρνησαν τη χώρα σε εξαιρετικά δύσκολες περιόδους — και άφησαν πίσω τους ένα αποτύπωμα που πολλοί θεωρούν συνυπεύθυνο για τις σημερινές δομικές αδυναμίες. Αν είχαν τη βούληση ή την ικανότητα να επιλύσουν κρίσιμα προβλήματα, εύλογα θα το είχαν πράξει όταν είχαν την ευθύνη της διακυβέρνησης.
Η επιλογή τους να επανεμφανιστούν πολιτικά μοιάζει λιγότερο με πρόταση ανανέωσης και περισσότερο με προσπάθεια αναπαλαίωσης φθαρμένων πολιτικών σχημάτων και ρητορικών. Σε τελική ανάλυση, η επανεμφάνιση Σαμαρά και Τσίπρα συνιστά ένδειξη της πολιτικής ένδειας: μιας κοινωνίας που δυσκολεύεται να παράξει νέες ηγεσίες, φρέσκες ιδέες και γνήσιο πολιτικό όραμα.
Ίσως γι’ αυτό η φράση του Καρλ Μαρξ —«η ιστορία επαναλαμβάνεται, πρώτα ως τραγωδία και μετά ως φάρσα»— φαντάζει δραματικά επίκαιρη. Η ελληνική κοινωνία μοιάζει καταδικασμένη να αναμετριέται ξανά και ξανά με το ίδιο παλιό δίλημμα, χωρίς να διαφαίνεται στον ορίζοντα μια πειστική διέξοδος ανανέωσης.
Ακολουθήστε το Europost.gr στο
