Τι έδειξε μελέτη με υγιείς εθελοντές οι οποίοι διέτρεχαν αυξημένο κίνδυνο να αναπτύξουν τη νόσο.
Η ρευματοειδής αρθρίτιδα μπορεί να αρχίζει με μία αόρατη, βιοχημική «καταιγίδα» που συμβαίνει αθόρυβα για χρόνια στον οργανισμό των ασθενών, σύμφωνα με μία νέα μελέτη.
Όπως έδειξε, οι άνθρωποι αυτοί παρουσιάζουν ριζικές αλλαγές στο ανοσοποιητικό τους σύστημα, πολύ πριν εκδηλώσουν οποιαδήποτε ενόχληση στις αρθρώσεις τους.
Η ρευματοειδής αρθρίτιδα είναι μία συστηματική, αυτοάνοση ασθένεια. Υπολογίζεται ότι προσβάλλει ποσοστό έως και 1% του γενικού πληθυσμού.
Η νόσος προκαλείται όταν το ανοσοποιητικό σύστημα επιτεθεί λανθασμένα στα κύτταρα που επιστρώνουν τις αρθρώσεις στις άκρες χείρες, τους άκρους πόδες και τους καρπούς.
Η συνέπεια είναι δυσκαμψία, πρήξιμο και χρόνιος πόνος. Με την πάροδο του χρόνου, οι αρθρώσεις καταστρέφονται, ενώ μπορεί να αναπτυχθούν βλάβες και στους χόνδρους και τα παρακείμενα οστά. Έτσι οι ασθενείς παρουσιάζουν παραμορφώσεις των αρθρώσεων και δυσκολίες στη διατήρηση της ισορροπίας τους.
Η ρευματοειδής αρθρίτιδα αντιμετωπίζεται με νοσοτροποποιητικά, αντιρευματικά φάρμακα. Δυστυχώς, παρά την πρόοδο στις θεραπείες αρκετοί ασθενείς δεν ανταποκρίνονται επαρκώς ή υποτροπιάζουν. Μελέτες έχουν δείξει ότι η πρώιμη διάγνωση και θεραπεία μπορεί να μειώσει την δραστηριότητα της νόσου και να αποτρέψει ή έστω να καθυστερήσει τις βλάβες στους ιστούς των πασχόντων.
Προγενέστερες μελέτες είχαν δείξει πως οι ασθενείς με ρευματοειδή αρθρίτιδα έχουν συχνά ορισμένα αντισώματα στο αίμα τους. Πρόκειται για τα λεγόμενα αντισώματα κατά της κιτρουλινιωμένης πρωτεΐνης ή ACPAs. Τα αντισώματα αυτά είναι γνωστός δείκτης του κινδύνου να αναπτυχθεί η νόσος.
Η μελέτη
Στη νέα μελέτη, οι ερευνητές παρακολούθησαν επί επτά χρόνια 45 υγιείς ανθρώπους που ήταν γνωστό ότι έφεραν τα αντισώματα αυτά. Στη διάρκεια της περιόδου παρακολουθήσεως, οι 16 από αυτούς ανέπτυξαν ρευματοειδή αρθρίτιδα.
Όπως γράφουν οι ερευνητές στην ιατρική επιθεώρηση Science Translational Medicine, πολύ πριν γίνει η διάγνωση οι εθελοντές τους είχαν παρουσιάσει εκτεταμένη φλεγμονή σε όλο το σώμα τους. Μάλιστα αυτή η συστηματική φλεγμονή έμοιαζε πολύ με εκείνη που παρατηρείται στους πάσχοντες από ενεργή ρευματοειδή αρθρίτιδα.
Οι ερευνητές παρατήρησαν επίσης ότι είχαν σημαντικές διαταραχές στα κύτταρα του ανοσοποιητικού συστήματός τους, όπως:
- Τα Β-λεμφοκύτταρα, τα οποία υπό φυσιολογικές συνθήκες δρουν προστατευτικά, είχαν αρχίσει να προάγουν τη φλεγμονή
- Τα βοηθητικά Τ-λεμφοκύτταρα είχαν γίνει υπερδραστήρια, καθοδηγώντας ενδεχομένως την επίθεση εναντίον των υγιών ιστών των εθελοντών
- Τα ανώριμα (παρθένα) Τ-λεμφοκύτταρα, που δεν είχαν ακόμα εκτεθεί σε κάποια «απειλή» (κάποιο αντιγόνο), παρουσίαζαν αλλαγές στον τρόπο ενεργοποίησης και αδρανοποίησης των γονιδίων τους
Οι άνθρωποι που βίωναν αυτές τις αλλαγές, είχαν επίσης υψηλά επίπεδα φλεγμονωδών κυττάρων στο αίμα τους. Μάλιστα έμοιαζαν πολύ με εκείνα που ανευρίσκονται στους φλεγμαίνοντες αρθρικούς ιστούς των ασθενών με ρευματοειδή αρθρίτιδα.
Όλες αυτές οι αλλοιώσεις αποτελούν πολύ πρώιμες προειδοποιητικές ενδείξεις ότι επίκειται ρευματοειδής αρθρίτιδα, εκτιμούν οι ερευνητές. Επομένως θα μπορούσαν να χρησιμεύσουν στην πρώιμη ανίχνευση όσων κινδυνεύουν πολύ, ούτως ώστε να παρακολουθούνται στενά και να αρχίσουν εγκαίρως θεραπεία.
Φωτογραφία: iStock
