Της Λυδίας Παππά
Τρεις ώρες κράτησε σήμερα στην Ανακρίτρια Καλαμάτας η κατάθεση του ανιψιού του ιδιοκτήτη του κάμπινγκ για τα όσα έγιναν στο διπλό φονικό στη Φοινικούντα στις 5 Οκτωβρίου.
Για πρώτη φορά η Ζούγκλα αποκαλύπτει τα όσα έχει περιγράψει ο συγκεκριμένος αυτόπτης μάρτυρας, ελάχιστη ώρα μετά το έγκλημα στις αρχές και συγκεκριμένα είκοσι λεπτά μετά τα μεσάνυχτα.
«Ο θείος μου μαζί μου ήταν κομπλέ»
Ο ανιψιός ξεκίνησε την κατάθεσή του περιγράφοντας τον χαρακτήρα του θείου του.
«Ήταν αρκετά οξύθυμος και ειρωνικός και τσακωνόταν με πολλούς. Μαζί μου ήταν κομπλέ επειδή πήγαινα με τα νερά του και ήξερα τις ιδιοτροπίες του. Εάν του έλεγα είναι πιθανό να τσακωνόταν και πολύ εύκολα μαζί μου. Το κάμπινγκ είναι ιδιοκτησίας κατά 51% του θείου μου και 49% δικό μου. Εγώ δεν ήθελα να πολυασχολούμαι με το κάμπινγκ και το διαχειριζότανε ο θείος μου. Μου έδινε χρήματα όπως είχαμε συμφωνήσει και πήγαινα λίγες ώρες και βοηθούσα ή μπορεί να ήμουν και ολόκληρη ημέρα αναλόγως πως ήθελε ο θείος και εάν με βόλευε. Δεν με ενδιαφέρουν πολύ τα οικονομικά. Προσπαθούσα να μην του πηγαίνω πολύ κόντρα γιατί όπως σας είπα ήταν οξύθυμος και έτσι τα πηγαίναμε καλά.»
Ο ανιψιός ισχυρίστηκε ότι ο θείος του, είχε καυγαδίσει με την ανιψιά του και ενημέρωσε τις αρχές ότι μετά τον τσακωμό σταμάτησε και ο γιος της, ηλικίας 17 ετών να εργάζεται στο κάμπινγκ. Στη συνέχεια αναφέρθηκε στις επιθέσεις εναντίον του θείου του στις αρχές Σεπτεμβρίου:
«Όταν κάποιος προσπάθησε να επιτεθεί στο θείο μου με κάποιο όπλο, τότε κατηγορούσε την ανιψιά του γι’ αυτό και έλεγε ότι ήταν ο γιος της με κάποιους φίλους που κάνει παρέα.»
«Πως πυροβόλησε ο δράστης»
Στη συνέχεια περιέγραψε τα όσα έγιναν στη ρεσεψιόν το βράδυ της δολοφονίας.
«Βρισκόμουν στη ρεσεψιόν και μέσα ήταν και ο θείος μου ενώ ο επιστάτης ήταν έξω από το δωμάτιο, στα ψυγεία.
Τα παντζούρια των παραθύρων της ρεσεψιόν ήταν ανοικτά και είδα έναν αδύνατο άνδρα να περπατάει από την είσοδο του χώρου του κάμπινγκ και να έρχεται προς την ρεσεψιόν. Ο άνδρας αυτός φορούσε κοντομάνικο λευκό πουκάμισο με ρίγες, χρώματος ή μαύρο ή μπλε ή γκρι και ήταν αρκετά ξανθός με κοντό μαλλί και φορούσε και ένα τσαντάκι υφασμάτινο μαύρο χιαστί στο σώμα του.
Δεν θυμάμαι εάν φορούσε βερμούδα ή παντελόνι αλλά σίγουρα δεν ήταν τζιν. Εκείνη την ώρα ετοιμαζόμασταν να κλείσουμε. Συνήθως το κάμπινγκ αυτή την περίοδο κλείνει περίπου από 20:30 ως 21:00. Ο επιστάτης γενικά έβριζε και πείραζε τον κόσμο. Τότε, λοιπόν, αυτός ο άνδρας, πλησίασε προς τη ρεσεψιόν, ο επιστάτης είπε κοροϊδευτικά «που πάει αυτό;»
Εμένα με έπιασαν τα γέλια. Αυτός ο άνδρας δεν έμοιαζε για Έλληνας, ούτε για Γερμανός πελάτης και είπε απευθυνόμενος προς το θείο μου σε όχι καλά αγγλικά: «You have a place to stay? Is there any place for me?»
Τότε ο θείος μου του απάντησε με ειρωνικό ύφος «What place?» και γελούσε και τότε ακούω ένα μπαμ και κατάλαβα ότι αυτός ο άνδρας πυροβόλησε το θείο μου. Ο θείος μου, που καθόταν μέχρι εκείνη την στιγμή πίσω από το γραφείο του, πρόλαβα να δω ότι σηκώθηκε και τότε άκουσα και δεύτερο μπαμ και κατάλαβα ότι τον πυροβόλησε και δεύτερη φορά. Εγώ βρισκόμουν μέσα στη ρεσεψιόν. Με το που άκουσα τους πυροβολισμούς άρχισα να τρέχω και φώναξα στον επιστάτη να τρέξει και άρχισε και αυτός να τρέχει.
Βγαίνοντας από την ρεσεψιόν εγώ έτρεξα προς τα αριστερά και ο επιστάτης προς τα ψυγεία και φαινόταν ότι θόλωσε και εγώ του είπα να τρέξει και άρχισε να τρέχει προς το μέρος μου. Ταυτοχρόνως φώναζα «HELP», αλλά δεν βρισκόταν κανείς άλλος εκεί στο σημείο αυτό. Καθώς έτρεχα άκουσα δύο ή τρεις πυροβολισμούς, που έριξε αυτός ο άνδρας, στον επιστάτη και κατάλαβα ότι έπεσε στο έδαφος. Εγώ κοιτώντας πίσω είδα ότι ο άνδρας αυτός στόχευε προς το μέρος μου, που εγώ είχα τρέξει πιο γρήγορα και ήμουν μπροστά από τον επιστάτη. Νομίζω ότι άκουσα ή έναν ή δύο ακόμα πυροβολισμούς, που έριξε προς τα εμένα. Φοβήθηκα πάρα πολύ. Έτρεχα, όσο πιο γρήγορα μπορούσα. Κάποια στιγμή γλίστρησα και έπεσα. Νομίζω επειδή είχα τρέξει πολύ γρήγορα και δεν με προλάβαινε, τον είδα να γυρνάει προς τα πίσω. Εγώ έτρεξα μέχρι το εστιατόριο του κάμπινγκ και είπα να πάρουν τηλέφωνο την αστυνομία.»
