Νέα μελέτη δείχνει ότι πολλές γυναίκες με καρκίνο του μαστού σε πρώιμο στάδιο ενδέχεται να μην χρειάζονται ακτινοθεραπεία μετά από μαστεκτομή.
Η διεθνής κλινική μελέτη παρακολούθησε περισσότερες από 1.600 γυναίκες που είχαν καρκίνο του μαστού σε πρώιμο στάδιο. Θεωρήθηκαν ότι είχαν μέτριο κίνδυνο υποτροπής, δηλαδή είχαν καρκίνο σταδίου 2 με έως και τρεις προσβεβλημένους λεμφαδένες ή όγκους με επιθετικά χαρακτηριστικά και χωρίς προσβολή των λεμφαδένων.
Όλες οι γυναίκες υποβλήθηκαν σε χειρουργική επέμβαση για την αφαίρεση του μαστού και των λεμφαδένων. Επίσης, έλαβαν προηγμένα αντικαρκινικά φάρμακα.
Οι μισές από αυτές επιλέχθηκαν τυχαία για να υποβληθούν σε ακτινοθεραπεία μετά τη χειρουργική επέμβαση.
Σχεδόν μια δεκαετία αργότερα, τα ποσοστά επιβίωσης ήταν σχεδόν πανομοιότυπα στις δύο ομάδες: 81,4% για τις γυναίκες που υποβλήθηκαν σε ακτινοθεραπεία έναντι 81,9% για εκείνες που δεν υποβλήθηκαν.
«Έχουμε πλέον αποδείξει ότι με τις σύγχρονες αντικαρκινικές θεραπείες, ο κίνδυνος υποτροπής είναι πολύ, πολύ χαμηλός — αρκετά χαμηλός ώστε να αποφεύγεται η ακτινοθεραπεία στους περισσότερους ασθενείς», δήλωσε ο επικεφαλής της μελέτης Ian Kunkler, καθηγητής Ογκολογίας στο Πανεπιστήμιο του Εδιμβούργου, στην εφημερίδα The New York Times.
Τα ευρήματα δημοσιεύθηκαν στις 5 Νοεμβρίου στο The New England Journal of Medicine.
Η ακτινοθεραπεία μείωσε ελαφρώς την πιθανότητα επανεμφάνισης του καρκίνου στο θωρακικό τοίχωμα, αλλά ο αριθμός των υποτροπών ήταν μικρός: 29 γυναίκες συνολικά.
Η θεραπεία δεν επηρέασε το αν ο καρκίνος εξαπλώθηκε σε άλλα μέρη του σώματος ή αν επανεμφανίστηκε στις γυναίκες.
Οι γιατροί λένε ότι τα αποτελέσματα βοηθούν να διευκρινιστεί η θεραπεία για τις γυναίκες με ενδιάμεσο κίνδυνο.
«Ήταν σαφές ότι για τον καρκίνο χαμηλού κινδύνου δεν χρειαζόταν ακτινοθεραπεία μετά τη μαστεκτομή και ότι για τις ασθενείς υψηλού κινδύνου χρειαζόταν ακτινοθεραπεία και εξακολουθεί να χρειάζεται μετά τη μαστεκτομή», δήλωσε στην εφημερίδα The Times ο Δρ. Harold Burstein του Dana-Farber Cancer Institute, ο οποίος δεν συμμετείχε στη μελέτη.
Επιπλέον, η ακτινοθεραπεία χρησιμοποιείται ήδη λιγότερο συχνά σε περιπτώσεις χαμηλότερου κινδύνου, εν μέρει επειδή μπορεί να έχει βραχυπρόθεσμες και μακροπρόθεσμες παρενέργειες.
Αυτές μπορεί να περιλαμβάνουν ερεθισμό του δέρματος, πρήξιμο, φλεγμονή των πνευμόνων και υψηλότερο κίνδυνο λεμφοιδήματος, μια πάθηση που προκαλεί επώδυνο πρήξιμο των χεριών.
Μπορεί επίσης να δυσχεράνει την ανακατασκευή του μαστού, σύμφωνα με την εφημερίδα The Times.
Οι ειδικοί προειδοποιούν ότι η ακτινοθεραπεία εξακολουθεί να είναι σημαντική για τις γυναίκες με νόσο υψηλότερου κινδύνου, οι οποίες συνεχίζουν να επωφελούνται από τη θεραπεία.
Φωτογραφία: iStock
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ:
Νέο τζελ αναγεννά το σμάλτο των δοντιών και μπορεί να αλλάξει ριζικά την οδοντιατρική
Καρκίνος από HPV: 443 θάνατοι κάθε χρόνο στην Ελλάδα – Ανεπαρκείς οι εμβολιασμοί, παρά τις συστάσεις του ΠΟΥ
