Μπορεί να μη δίνετε μεγάλη σημασία στις μασχάλες σας, εκτός από το να ελέγχετε αν χρειάζονται άλλη μια δόση αποσμητικού. Ωστόσο, οι μασχάλες σας κρύβουν ένα πολύπλοκο δίκτυο αδένων, νεύρων και λεμφαδένων που σας κρατούν δροσερούς, καταπολεμούν τις λοιμώξεις και επηρεάζουν ακόμη και τον τρόπο με τον οποίο μυρίζετε στους άλλους.
Οι μασχάλες σας είναι φτιαγμένες έτσι ώστε να επιτρέπουν την ελεύθερη κίνηση των χεριών, ενώ παράλληλα λειτουργούν ως ζωτικός δίαυλος για τα αιμοφόρα αγγεία και τα νεύρα που συνδέουν τα άκρα με τον κορμό. Εκεί βρίσκονται, επίσης, οι ιδρωτοποιοί αδένες που ρυθμίζουν τη θερμοκρασία και απελευθερώνουν φερομόνες, καθώς και συστάδες λεμφαδένων που αποστραγγίζουν υγρά και βοηθούν στην άμυνα του σώματος ενάντια στις λοιμώξεις.
Ωστόσο, για μερικούς ανθρώπους, οι μασχάλες γίνονται το σημείο όπου εμφανίζεται κάτι πολύ πιο ενοχλητικό από μια ελαφριά σωματική οσμή. Μια οδυνηρή, επαναλαμβανόμενη πάθηση που ονομάζεται διαπυητική ιδρωταδενίτιδα μπορεί να μετατρέψει τις κρυφές αυτές κοιλότητες και άλλες περιοχές όπου υπάρχει τριβή του δέρματος σε πηγή χρόνιου πόνου, λοιμώξεων και ουλών. Παρόλο που κάποτε θεωρούνταν σπάνια, η διαπυητική ιδρωταδενίτιδα αναγνωρίζεται και διαγιγνώσκεται όλο και περισσότερο, αν και εξακολουθεί να είναι ευρέως παρεξηγημένη.
Η διαπυητική ιδρωταδενίτιδα είναι μια χρόνια πάθηση που επηρεάζει περιοχές του σώματος όπου υπάρχουν πολλοί ιδρωτοποιοί αδένες και τριχοθυλάκια, ιδιαίτερα όπου το δέρμα σχηματίζει πτυχές. Αυτό σημαίνει ότι μπορεί να εμφανιστεί όχι μόνο στις μασχάλες, αλλά και στη βουβωνική χώρα, γύρω από το στήθος και τους γλουτούς, καθώς και στην περιγεννητική περιοχή. Η τριβή σε αυτές τις περιοχές μπορεί να επιδεινώσει την πάθηση.
Η φλεγμονή φαίνεται να προκαλείται από μια διαδικασία παρόμοια με εκείνη που συμβαίνει με τα αυτοάνοσα νοσήματα, όπου το σώμα επιτίθεται στους δικούς του ιστούς. Φαίνεται ότι πρώτα συμβαίνει απόφραξη των τριχοθυλακίων, η οποία στη συνέχεια προκαλεί εμπλοκή των ιδρωτοποιών αδένων. Η πάθηση εκτιμάται ότι είναι σχεδόν τρεις φορές πιο συχνή στις γυναίκες από ό,τι στους άνδρες και μπορεί επίσης να είναι κληρονομική. Άλλοι παράγοντες κινδύνου περιλαμβάνουν τα αυξημένα επίπεδα ανδρογόνων, που είναι ορμόνες όπως η τεστοστερόνη, τα οποία αυξάνονται μετά την εφηβεία, καθώς και το κάπνισμα και την παχυσαρκία.
Διαπυητική ιδρωταδενίτιδα: Ποια είναι τα συμπτώματα
Οι φλεγμονώδεις και φραγμένοι αδένες εμφανίζονται στο δέρμα ως σκληρά οζίδια ή οιδήματα. Η λοίμωξη μπορεί να τα μετατρέψει σε αποστήματα που μπορεί να διογκωθούν, αλλά και σε ουλές. Αυτό μπορεί να προκαλεί πόνο, υγρό ή δυσοσμία, περιορίζοντας μερικές φορές την κίνηση των άνω άκρων εάν σχηματιστεί ουλώδης ιστός. Όπως και η ακμή, δεν προκαλείται από κακή υγιεινή και δεν είναι μεταδοτική.
Αντιμετώπιση
Όσον αφορά τη διαχείρισή της, ορισμένες θεραπείες συμπίπτουν με αυτές που χρησιμοποιούνται για την ακμή. Αντιβιοτικά όπως η λυμεκυκλίνη, που έχουν τόσο αντιβακτηριακές όσο και αντιφλεγμονώδεις ιδιότητες, μπορούν να βοηθήσουν στην πρόληψη των εξάρσεων. Συνιστώνται επίσης αλλαγές στον τρόπο ζωής, όπως το να φοράει κανείς φαρδιά ρούχα και η απώλεια βάρους για τη μείωση των πτυχών του δέρματος και της τριβής.
Σε ορισμένες περιπτώσεις, μπορεί να προκαλέσει μεγάλα αποστήματα, με διάμετρο που μπορεί να φτάνει τα πέντε έως δέκα εκατοστά, τα οποία μπορεί να απαιτούν χειρουργική επέμβαση για την αποστράγγιση του πύου ή την αφαίρεση του ουλώδους ιστού. Για τη διαχείριση πιο προχωρημένων καταστάσεων, χρησιμοποιούνται επίσης θεραπείες που λειτουργούν καταπραΰνοντας την υπερβολική αντίδραση του ανοσοποιητικού συστήματος.
Η διαπυητική ιδρωταδενίτιδα είναι μία πάθηση που δεν είναι ευρέως γνωστή. Τα μεταβλητά συμπτώματά της και η αμηχανία και το στίγμα που συχνά συνοδεύουν τις δερματικές αλλοιώσεις σε ευαίσθητες περιοχές συμβάλλουν πολλές φορές στην καθυστέρηση της διάγνωσης. Η έγκαιρη διάγνωση, όμως, μπορεί να αποτρέψει την εξέλιξή της σε σοβαρή νόσο, επομένως οποιαδήποτε επαναλαμβανόμενη δερματική αλλοίωση αξίζει να συζητηθεί με έναν γιατρό.
Η μασχάλη μπορεί να φαίνεται ασήμαντη ως περιοχή του σώματος, αλλά για όσους πάσχουν από διαπυητική ιδρωταδενίτιδα, μπορεί να επηρεάσει την καθημερινή τους ζωή με τον πόνο, αλλά και την απομόνωση που μπορεί να φέρει. Πάρα πολλοί άνθρωποι ζουν με την πάθηση για χρόνια πριν γίνει διάγνωση ή πριν πάρουν αποτελεσματική θεραπεία. Η αναγνώρισή της ως ιατρική πάθηση και όχι ως πρόβλημα υγιεινής είναι ένα κρίσιμο βήμα για να αλλάξει αυτή η κατάσταση.
Πηγή: The Conversation
Φωτογραφία: iStock
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ:
Οι οθόνες και ο τρόπος ζωής απειλούν την όραση των παιδιών – Ανησυχία για την αύξηση της μυωπίας
Σπανάκι ή κρέας: Ποιο είναι καλύτερο για άτομα που έχουν χαμηλό σίδηρο
Επιστήμονες ανακαλύπτουν τεχνική που ξεκλειδώνει χαμένες αναμνήσεις (βίντεο)
